گوشه آشپزخانه، جایی‌ست که اگر بتوانیم، در آن از دیده‌ها، شنیده‌ها و تجربه‌‌هایمان درباره یک ماده غذایی یا جا، مکان و خلاصه چیزی که همه خوردنی‌های این روز را یک‌جوری به‌هم وصل کند، می نویسیم. این یکشنبه، با لقمه‌های خوشمزه‌ای که شاید بشود به آنها «مزه مهمانی» گفت، از مهمان‌ها پذیرایی می‌کنیم.
اگر اطرافتان آدم‌هایی هستند که عنصر اصلی معاشرت با آنها «غذا» نیست یا دلتان می‌خواهد زمان با آنها بودن به لذت‌بردن از حضورشان بگذرد و از قبل هم خودتان را خسته آشپزی نکنید، شاید دوست داشته باشید، چند چیز ساده آماده کنید که به این آرامش و خوشی، مزه دهد. به نظر من برای این جور آدم‌‌های دوست‌داشتی، چند کار می‌توان کرد، از جمله:
یک نوع دیپ مکزیکی (نمی‌دانم معادل فارسی‌اش چیست، اما شبیه سس است) که حکم سالاد شیرازی ما را دارد و در مهمانی، کافه و رستوران‌هایشان همیشه حضور دارد؛ پایه اصلی‌اش آووکادو است و در کنار سبزیجات یا چیپس، طعم به یادماندنی را در مهمانی به جا می‌گذارد. درست کردنش چند دقیقه وقت می‌برد و به دلخواه می‌توان چیزی را از آن کم کرد. قبلا درباره سس آووکادو کلاسیک در گوشه نوشته بودیم.
سه عدد آووکادوی رسیده، یک دسته گشنیز تازه خردشده، چند فلفل تازه ملایم، نمک، یک گوجه‌فرنگی پوست‌کنده شده، یک پیاز کوچک خردشده و نصف لیوان آب لیموی تازه.
از آنجایی که کسی دلش نمی‌خواهد در طول مهمانی بوی پیاز را تحمل کند، من همیشه این مورد را حذف می‌کنم و گاهی پیازچه را جایگزین می‌کنم. از آنجایی هم که مهمان‌ها مختارند هروقت دوست دارند، بخورند و بیاشامند، گوجه فرنگی می‌تواند در زمان طولانی در سس آب بیاندازد. برای همین این یکی را هم حذف می‌کنم.
با درنظر نگرفتن پیاز و گوجه‌فرنگی خردشده، آووکادوها را با دست حسابی له می‌کنیم. اگر مایلید می‌توانید با چنگال
هم این کار را بکنید ولی فکر می‌کنم در بیشتر مواقع با وجود انرژی و زمان زیاد بردن، همان دست‌ها را به کار بیاندازید و یک فضای دلهره‌آور و چرب‌وچیلی را بین انگشتان تحمل کنید.
در آب لیموی ترش، نمک را اضافه می‌کنیم. فلفل، گشنیز و در صورت داشتن بقیه موارد، همه را خردشده به این سس اضافه می‌کنیم و هم می‌زنیم و کنار سبزیجات می‌گذاریم تا مهمان‌ها در تمام زمان حضورشان از آن لذت ببرند.
این سس بی‌نظیر را در یک لایه نان نازک مثل لواش هم می گذارند و گریل یا تُست می‌کنند برای مهمان‌ها. در سفیده تخم‌مرغ آب‌پز هم زیبا و خوشمزه می‌شود. با دانه‌های انار، زیتون، گشنیز هم تزیین می‌کنند و گوشتخوارن هم کمی ژامبون به آن اضافه می‌کنند.
رولت بادمجان:
خوبی این رولت این است که می‌توانیم از دو روز قبل بخش اصلی‌اش را آماده کنیم. بادمجان را باید به ورقه‌های نازک تبدیل کنیم. با یک کارد تیز و بزرگ تا می‌توانیم از آن ورقه‌های نازک درمی‌آوریم. یک طرف این ورقه‌های نازک بادمجان را در ماهیتابه مخصوص گریل بدون روغن، کباب می‌کنیم. اگر برای دو روز بعد می‌خواهیم آنها را در ظرف دربسته در یخچال می‌گذاریم و هروقت خواستیم با یک برس روغن زیتون روی آن، تازه‌شان می‌کنیم. وسط این ورقه‌ها، پنیر فتای خردشده، نعنا یا ریحان ساطوری و فلفل تازه خردشده، می‌ریزیم. آرام لوله‌اش می‌کنیم و در یک ظرف می‌چینیم. برای محکم‌کاری می‌توانیم با یک خلال دندان این بقچه را ببندیم. طعم نعنا و فتا بین این لایه‌های بادمجان در کنار یک نوشیدنی سرد، بی‌نظیر است.
کوفته ماهی تُن و سیب‌زمینی:
به تعدادی که برای مهمان‌ها در نظر داریم، سیب‌زمینی متوسط آب‌پز می‌کنیم. به ازای نیم کیلو سیب‌زمینی، دو قوطی کنسرو ماهی تن (در روغن زیتون، توصیه شده) لازم داریم. همراه با یک فنجان پنیر ریکوتای تازه (نمی‌دانم چه پنیری می‌تواند جایگزین مناسبی باشد).
سه تخم‌مرغ (زرده و سفیده جدا)، یک فنجان آرد، یک فنجان پودر سوخاری، روغن زیتون (برای سرخ‌کردن)، نمک، فلفل، مرزنجوش یا زیره.
سیب‌زمینی‌های آب‌پز و رنده‌شده را با ماهی تن، پنیر، ادویه‌ها حسابی مخلوط می‌کنیم و در نهایت زرده تخم‌مرغ‌ها را اضافه می‌کنیم. از این مخلوط توپ‌های کوچکی درست می‌کنیم و کنار می‌گذاریم.سفیده هم زده تخم مرغ را در کاسه ای می ریزیم و آرد و پودر سوخاری را هم در دو ظرف جدا. کوفته قلقلی ها را اول توی ظرف آرد می غلتانیم و بعد در سفیده تخم مرغ و بعد در پودر سوخاری. بعد در روغن حسابی داغ شده روی گاز، سرخ می کنیم و گرم هم سرو می کنیم. قبل از سرو می توانیم آنها را روی کاغذ شیرینی یا دستمالی بگذاریم که چربی را بگیرد. می توانیم این کوفته های وسوسه انگیز را در کنار سس های مختلف بگذاریم. می توانیم با تغییر بخش سرخ کردن، از آن کوکوی خوشمزه ای هم درست کنیم.
نظر شما