ویکتور دلز، را یکی از بهترین تصویرسازها و حکاک‌های قرن بیستم می‌دانند. یک هنرمند بلژیکی که هنرش با مهاجرت به آرژانتین شکوفا شد و همان‌جا ماند و شهرتش در تصویرسازی‌های سوررئال از داستان‌های انجیل، جهان را فرا گرفت. آنتوِرپ شهری است در بلژیک که به بازرگانی الماس معروف است. شهری نزدیک به هلند با جمعیت فراوانی از یهودیان الماس‌فروش با خانواده‌هایی بیشتر ثروتمند.
ویکتور دِلِز در همین شهر به دنیا آمده. در یک خانواده ثروتمند با هفت خواهر و برادر. او به آکادمی سلطنتی هنرهای زیبا در همین شهر می‌رود. بعد در دانشگاهی دیگر علوم محض می‌خواند. شیمی را انتخاب می‌کند و در همین سال‌هاست که کاریکاتورها و تصویرسازی‌های سوررئالش را می‌آفریند. سال ۱۹۲۵ نخستین سری از همین تصویرهای ترسناک و سیاه‌وسفید، در شهر زادگاهش منتشر می‌شود. در سالی که زندگی‌اش هم متحول می‌شود؛ پدر و مادرش در یک تصادف رانندگی کشته می‌شوند و او کارش را به عنوان مدیر شرکت ماشین‌سازی پدرش، رها کرده و به آمریکای جنوبی می‌رود.
در بوینس‌آیرس نقشه‌کشی و معماری می‌کند و بعد به بولیوی می‌رود. آنجا اولین مجموعه چهل‌تایی «انجیل»اش را تصویرسازی می‌کند. اواخر سال ۱۹۲۰ حکاکی روی چوب را با تصویرسازی‌های تازه شروع می‌کند. وقتی به آرژانتین برمی‌گردد، کارهایش سر و صدای زیادی کرده و کم‌کم استاد آکادمی هنرهای زیبا در دانشگاه ملی کویو در آرژانتین می‌شود و آخرین سال‌های عمرش را در شهر کوچکی نزدیک پایتخت آرژانتین می‌گذراند و زندگی دوره‌گردی و کولی‌وارش را رها می‌کند.
از سال ۱۹۲۶ کارهای چاپی او در نمایشگاه‌ها و موزههای مختلف از جمله در شهر خودش آنتورپ، نمایش داده می‌شود.
مجموعه «آخر الزمان» او را یکی از شاهکارهای هنر گرافیک در قرن بیستم می‌دانند؛ در کنار بسیاری از آثار دیگرش که تکنیک یگانه‌ای است از معماری، خواب و رویا، شعرگونه و کمدی.
او در سال ۱۹۸۵ در آرژانتین می‌میرد اما آثارش همچنان در بهترین موزههای آمریکا، بلژیک و فرانسه نمایش داده می‌شود.
تیتر از اینجا
سحر عزیز شما هر وقت که بخواهی از خوبی های تکنولوژی بهره مند شوی باید آن را خوب یاد بگیری این ربطی ندارد که شما سیاستمداری (در مورد دمکراسی) یا اقتصاد دان (در مورد فعالیتهای اقتصادی -همون کار) یا مهندس کامپیوتر (درمورد اینترنت یا گوشی هوشمند). اینا فیزیک و ریاضی یا روانشناسی نیست که اگه بلد نباشی یه نفر که بلده اسمش رو میذاره شعبده باز و بیاد شما رو سرگرم کنه. اگه تکنولوژی رو بلد نباشی یکی میاد و از شما دزدی و کلاهبرداری خواهد کرد. (هیچ ربطی نداشت. نه؟ اگه حوصله قر و قنبل و تفصیل بی مورد نداری سریع برو پایین و این پاراگراف زیری رو نخون)
شما از هر مرورگری استفاده میکنی باید بتونی سورس و متن این صفحه رو ببینی. اون اچ تی تی پی یعنی همه چی متنه. هیچ عکس و فیلمی و کادر و کلیدی وجود نداره. اینها رو مروگر برای شما میکشه. اگه روی این صفحه راست کلید کنی و view source page یا یه چیزی شبیه اینها رو بزنی سورس بازمیشه و اون اصلیه. تو سورس شما هر چی رو بخوای میتونی بگردی و پیدا کنی. شما شاید بگی من نمیخوام اچ تی ام ال بلد باشم و بلد هم نیستم (اول که باید بگم که زندگی دلبخواه نیست و اچ تی ام ال هم خیلی ساده و آسونه) خب در این صورت باید از مرورگرهای مدرن استفاده کنی که در همه اونها گزینه ی inspect element وجود داره. روی صفحه راست کلیک کن (راست کلیک روی عکس بسته شده ولی صحبت اینه که من اطلاعات محتوای دلخواهم رو دانلود کرده ام (عکس مورد نظر) که حالا نشون داده و باید بتونم از اون اونجور که میخوام استفاده ی شخصی کنم (پس یعنی اگه شما این عکس رو ذخیره کنی ایرادی نداره ولی اگه انتشار بدی گناهکار خواهی بود اگه ایجاد کننده ی محتوا راضی نباشه. که گوشه خیلی واضح اون پایین گفته و اگه استفاده شخصی نیست اون پایین رو بخون).) و inspect element رو بزن. حالا اون پایین یه پنل باز شده. به کمک ماوس وقتی روی قسمت های مختلف متن حرکت کنی میبینی که بخشهای از سایت انتخاب خواهد شد. که کمک میکنی عکس مورد نظر رو پیدا کنی اگه اون مثلث بغل هر خط رو باز کنی خطهای داخلی اون خط رو هم میتونی ببینی. همینجوری که بگردی لابد به یه لینک عکس با فرمت jpg یا png یا gif برخورد خواهی کرد. در اون صورت اون لینک اصلی تصویر خواهد بود که اتفاقا گوشه خدا حفظش کنه لینک رو از روی دامین سایت میذاره که اجرشون با خدا. لینک رو که بری عکس رو خواهی داشت و میتونی ذخیره کنی. امیدوارم که ارزش این دانش رو بدونی و شرمنده نشی. بهتره از فایرفاکس استفاده کنی (وارد جنگ مذهبی بین مرورگرها نمیشوم و بهتره نشی. فایرفاکس رو گفتم چون موزیلا آزادتر از دیگرانه و به کاربرا بیشتر اهمیت میده همین). وقت بذار و سعی کنی اون محتوای اچ تی ام ال رو یه جورایی بفهمی (پاراگرافا و معنای متن و این چیزا رو). فهمیدن یه ذره یعنی انجام دادن یک عالمه کار. وقتی دبیرستان بودم همه من رو مخ میدونستن با اینکه هیچی جز یه ذره از این چیزها بلد نبودم. یه ذره رو خوب یاد بگیری میوفتی تو سرازیری. وقت بذار.
بدون قر و قنبیل و تفاصیل بالا:
عکسهای کوچک وسط، همه در دسترس هستن روشون کلیک کنید (گوشه مچکریم). لینک دو عکس بزرگ بالای صفحه:
عکس اول
https://www.gooshe.net/wp-content/uploads/2014/10/Victor-Delhez-2.jpg
عکس دوم
https://www.gooshe.net/wp-content/uploads/2014/10/4-1950-Ill-victor-delhez.jpg
——
گوشه جان، تایید نکنی هیچ ایرادی نداره. من شما رو قضاوت نمیکنم و در اندازه ای هم نیستم که نظری داشته باشم و یا بخواهم بدانم چرا (ادمین سایت نبوده ام و نمیخواهم باشم).
چرا نمی‌شه نقاشی ها رو سیو کرد آخه؟؟؟