اوتاگاوا کُنییوشی، از آخرین بازماندگان یک سبک هنری نقاشی، چاپ و کندهکاری روی چوب است که قصه و افسانههای ژاپنی را روی چوب گیلاس چاپ میکند. اوکییوئه، سبک نقاشی سنگین و خاصی است که بخشی از دوران پیشامدرن ژاپن محسوب میشود؛ چاپ چوبی با روندی پیچیده و طولانی و نفسبُر که نماهایی از آدابورسوم، طبیعت، زندگی روزانه و معمول آدمها و زندگی درباری ژاپنی را نشان میدهد که اجرایش هم کار هر کسی نبود.
اوتاگاوا کُنییوشی اما یکی از صاحبسبکان مشهور و بزرگ اوکییوئه بود که در سال ۱۷۹۸ میلادی به دنیا آمد. او یکی از اعضای اصلی مدرسه اوتاگاوا بود که همین سبک هنری را آموزش میداد. مدرسهای که بزرگترین هنرمندان ژاپنی در این سبک هنری از آنجا بیرون آمدند و هر کدام دهها شاگرد را تربیت کردند تا با نقاشی روی چوب گیلاس آشنا شوند.
منظرههای ناب طبیعت، حیوانات، زنان زیبا، بازیگران کابوکی (تاتر سنتی ژاپنی) و قصههای اسطورهای، از فضاهای مورد علاقه او بودند که در کارهایش به آنها میپرداخت. تصویرهایی که میتوانستند به شدت شلوغ یا بینهایت خلوت و مینیمال باشند.
پدرش رنگرز ابریشم بود و او از هفت – هشت سالگی روحیه پدرش را که با پارچههای لطیف ابریشم زندگی میکرد، زیر نظر داشت. میگویند تاثیر همان دوران در دستودلبازیاش در استفاده از رنگها و ظرافت طرحهایش دیده میشود. ۱۲ ساله بود که یکی از استادان نقاشی و طراحی، کارهایش را دید و اوتاگاوا یکی از شاگردانش شد که از نوجوانی مشخص بود، چه چشماندازی در هنر خواهد داشت. زندگیاش بالا و پایینهای زیادی داشت و گاهی مجبور به طراحی و کشیدن چیزهایی شد که علاقهای به آنها نداشت. اما آرامآرام تبدیل به یکی از برترین استادان رشتهای شد که دیگر هنرمند زیادی در آن رشته باقی نمانده بود.
اوتاگاوا کُنییوشی، در سال ۱۸۶۱ درگذشت. از او نقاشیها و پوسترهای زیادی باقی ماند. بسیاری از موزههای اروپا و آمریکا کارهای او را در نمایشهای ویژهای درباره فرهنگ ژاپن نشان میدهند. به عنوان کسی که یکی از پیشروترین هنرمندان ژاپن در یکی از قدیمیترین سبکهای هنری این کشور شناخته میشود.
نظر شما