با اینکه گفته می‌شود «سونیا دولونه» رنگ و خط و شکل‌های هندسی را در دنیای مد افسرده و خشک دهه ۱۹۲۰ میلادی وارد کرده است، اما او بیشتر به طراحی بی‌دغدغه و آزادمنشانه لباس برای زنان، بدون یقه‌های سفت آهارزده و کمرهای باریک نفسگیر با فرم آبستره شهرت پیدا کرد. دولونه جایی گفته اولین لحاف چهل‌تکه‌ای که با الهام از روش روس‌ها، برای پسر نوزادش با پارچه‌های دور ریختنی دوخت، به او فهماند می‌تواند طراحی پارچه و مد را جایگزین نقاشی کند؛ آن هم طراحی انتزاعی پارچه با الهام از وسايل روزمره زندگیش.
پارچه‌های سبک و راحت و لغزان و رنگ‌هایی شبیه تابلوی نقاشی در آن روزگار بر لباس شنا و پیراهن رسمی زنانه، متعارف نبود. اما او می‌خواست زنان را از قید فلسفه خفه‌کننده لباس‌های تنگ‌وترش با روش دوخت سطح بالا و گران و سفارشی آزاد کند.
طراح‌هایی برای لباس شنای زنان در سال ۱۹۲۸ میلادی – سونیا دولونه
روش او بعدها انقلابی در لباس زنان در دوران جنگ جهانی دوم به وجود آورد و به لباس واقعی و ملموس و محبوب در زندگی روزمره زنان تبدیل شد.
سبک و روش و سخنان او در مورد فرهنگ لباس و طراحی لباس برای زنان، در زمان خودش پیشرو بود. سال‌های اول چندان به این دوخت و دوز ساده و روان و لباس‌هایی که در تن زنان بیش از اندازه رنگارنگ و پرانرژی به نظر می‌رسیدند، توجهی نشد؛ مردم عادت نداشتند ببینند ذره‌ای از آن ملال و سنگینی قبلی در پوشش زنان حس نمی‌شود.
او تحت تاثیر رنگ‌های درخشان و انتزاعی سبک نقاشی اُرفیسم یا حجم‌گرایی اُرفیک در دوران خودش بود با ترکیبی از شکل‌های انتزاعی هندسی که مثل موج نو نقاشان فرانسوی را در سال ۱۹۱۰ میلادی درگیر کرده بود. کمتر کسی بود که فکر کند این سبک نقاشی را می‌توان در طراحی لباس هم به کار گرفت.
طراحی لباس و نقاشی‌های سونیا دولونه در پاریس
سونیا دولونه، نقاش و طراح مد اوکراینی – فرانسوی در سال ۱۸۸۵ میلادی به دنیا آمد. او ۹۴ سال زندگی کرد و بیشتر عمرش را با هنرمندان فرانسوی در پاریس گذراند. همسرش روبر دولونه هم یکی از آن هنرمندان پیشرو زمانش بود که او را در راه‌انداختن جنبش نو مد در پاریس یاری داد.
سونیا دولونه در آپارتمانش در پاریس، مقابل دری که شعرهایش را روی آن نوشته است
او احتمالا برای اولین بار شعر را وارد صنعت نساجی کرد و با طراحی و نوشتن شعرهایش بر لباس و پارچه، گام تازه‌ای را در آن سال‌های یکسان و بی‌تغییر مد برداشت.
نظر شما