ایران در سال ۲۰۱۱ پنجمین تولیدکننده به دنیا بوده و گونه‌های محلی از این میوه زیبا و خوش رنگ و بو در ایران رشد می‌کند. به را در خورش و آبگوشت و غذاهای محلی استفاده می‌کنیم و روش‌هایی هم برای آماده کردن شربت و دم‌نوش به با ترکیب‌هایی مثل لیمو، عسل و زنجبیل وجود دارد.
چند روز پیش که درباره چای به‌لیمو نوشتم، گفتم که به زودی از «چای به و لیمو» هم می‌نویسم.
آماده کردن چای به و لیمو کار آسانی است؛ یکی دو تا به تازه را به خلال‌های باریک ببُرید. بهتر است بِه سفت و کمی نارس باشد. آب یکی دو تا لیموی تازه را بگیرید و یک شب خلال‌های به را در آبلیمو بخیسانید؛ کم و زیادش با خودتان و میزان تُرش‌پسندی‌تان. اگر دوست دارید کمی زنجبیل هم در آبلیمو بریزید.
روز بعد، خلال‌های به را در ماهیتابه‌ای بریزید و کمی حرارت دهید. خلال ها باید خشک شوند اما مواظب باشید، نسوزند.
حالا این خلال‌های خشک را در ظرفی دربسته و دور از رطوبت انبار کنید و هروقت خواستید به خودتان یا کسی که دوستش دارید، حال مبسوطی بدهید، کمی از خلال‌های به را در قوری آب بریزید و حدود یک ربع دَم کنید. به و لیموی خوش رنگ و بوی شما آماده است.
اضافه کردن کمی عسل هم مزه ترش و شیرین این چای را گواراتر می‌کند. این نوشیدنی را خنک و شربت‌وار هم می‌شود نوشید؛ نوش جان.
من عاشق این قوری زیبا و روح افزا شدم خیلی قشنگه