شاید صدای خسته و خشدار و دودگرفته بِن نیکُلز باعث شده گروه موسیقی کانتری لوسرو بیشتر با اسم او شناخته شود. خواننده و نوازنده گیتار گروه لوسرو مثل بقیه اعضای این گروه، اهل ممفیس در آمریکاست؛ عاشق موسیقی کانتری و قصهسراییهای سنتی و گاهی پُرسوز و گداز آمریکایی در این سبک.
تنسی یکی از ایالتهای جنوبی آمریکاست که شهر بزرگ ممفیس در آن، بین اهالی موسیقی معروف است به شهری که میراث موسیقی آمریکا را حفظ میکند؛ بن نیکُلز در قلب منطقهای که الویس پریسلی، جانی کش و بسیاری از کانتریخوانهای شاخ را پرورش داده، گروه آلترناتیو-کانتری Lucero را در سال ۱۹۹۸ راه انداخت. سبک این گروه از راک تا پانک و … در جریان است و در یک بخش و شکل متوقف نمیشود.
بازخوانی آهنگ «داروی خداوند» را با گیتار و صدای بن نیکلز (و هفت آهنگ دیگرش) را ببنید و بشنوید:
… اما مادربزرگ هنوزم روز تولدم دَه چوب بهم میده و میگه
خواب، داروی خداست
و روزی خواهی مُرد…
لوسرو، آرام آرام با صدای او معروفتر شد و شرکت ضبط و پخش موسیقی یونیورسال با آنها قرارداد امضا کرد. از موسیقی و ترانههای گروه در چند سریال و فیلم سینمایی هم استفاده شد که به محبوبترشدن لوسرو کمک کرد.
قبلا در گوشه از فیلم پناه بگیر گفته بودیم، ساخته جف نیکولز کارگردان جوان آمریکایی درباره رویارویی با ترس، که جایزههای زیادی هم گرفته. آواز بن نیکلز در این فیلم، به فضای دلهرهآور فیلم، جَو داده.
تعدادی از آهنگهای این گروه را با صدای بن نیکُلز بشنوید. دومین آهنگ، همان ترانه و موسیقی فیلم Take Shelter است.
تیتر: از متن آهنگ «پناهگاه» لوسرو
نظر شما