دومین سبک‌سنگین، درباره قفل رمزی است که شاید آدم را از شر کلید خلاص کند و با وصل شدن به اینترنت و سیستم‌های کنترل و مدیریت آب و برق و خلاصه حال و هوای خانه، اگر اوضاع را پیچیده‌تر نکند، مرهمی باشد از آسایش و آرامش بر روان انسان فرورفته تا گردن در موبایل و تبلت و اینترنت.
اول از عیب‌اش بگویم که اشکال مشترک و آزاردهنده خیلی چیزهایی است که این روزها به بازار می‌آید و به کامپیوتر و اینترنت وصل می‌شود و اپلیکیشنی هم برای تلفن موبایل و وب دارد؛ اگر بخواهید از همه امکانات این قفل به‌نسبت گران استفاده کنید و مثلا رفت‌وآمد آدم‌هایی را که
با تلفن هم می‌شود این قفل را بازوبسته کرد. یک کلید مکانیکی هم در مواقعی مثل تمام شدن باتری، قفل را باز می‌کند
به آنها رمزی داده‌اید پی‌گیری کنید یا از راه دور با وصل شدن به اینترنت یا با تلفن‌تان در ِ خانه را قفل یا باز کنید، نیاز به خریدن اشتراک نرم‌افزار و شبکه Z-Wave دارید که معنی‌اش سلفیدن ۱۰ دلار در ماه، برای پاره‌آهنی است که سال تا سال هم سراغش نمی‌رفتید.
داستان هم از این قرار است که غول‌های هر رشته و صنعتی، امتیاز نرم‌افزارها و نوآوری‌های این‌چنینی را می‌خرند و به اسم خودشان ثبت می‌کنند تا مثلا گروهی از جوانانی که با یک‌چهارم قیمت آن، قفلی را ساخته‌اند (که نیازی به اشتراک در هیچ شبکه‌ای ندارد و با همین تکنولوژی‌های رایگان موجود مثل بلوتوث، وب یا وای‌فای امکانات بیشتری نسبت به این قفل سنگین و گران در اختیار خریدار می‌گذارد) نتوانند با قیمت پایین، بازار را به دست بگیرند و سود شرکت‌های بزرگ خدای نکرده کم شود.
نصب قفل آسان و سریع است.
برای عوض کردن قفل معمولی با یکی از این قفل‌های بی‌کلید و متصل به عالم مجازی، فقط به یک پیچ‌گوشتی چهارسو (همان فیلیپس) نیاز داریم و بس؛ اگر زبانه قفل قدیمی شبیه زبانه قفل جدید باشد که در عکس یک می‌بینید، در کمتر از پنج دقیقه قفل نصب می شود و با گذاشتن چهار باتری قلمی پشت قفل که روی در (سمت درون خانه کار گذاشته شده) قفل بی‌کلید ما آماده است. بعد باید سراغ وارد کردن و تغییر کدهایش برویم که کار پیچیده‌ای نیست و با کمک دفترچه راهنمای دوم که بیشتر درباره نرم‌افزار قفل است از پسش برمی‌آییم.
اگر اندازه زبانه و قفل قدیمی با قفل جدید فرق داشته باشد، برای کمی بُرش و سابیدن محلی که قفل تازه نصب می‌شود به ابزاری بیشتر از یک پیچ‌گوشتی نیاز داریم.
بعضی از توانایی‌های این قفل: اگر ضربه شدیدی به در بخورد یا حسگر تشخیص دهد که کسی دارد زیادی با در و قفل ور می‌رود؛ توی این قفل «آژیرچه‌ای» کار گذاشته شده که آژیر می‌کشد، می‌توان تا ۳۰ کد برای افراد مختلف می‌شود واردش
قفل جدید به راحتی جای قفل قبلی را گرفت. این در هم اگر به رنگ غذای هضم‌شده نبود و آن دستگیره زشت پایینی هم ساده‌تر و نقره‌ای بود دنیا جای قشنگتری می‌شد برای زندگی
کرد، با وصل شدن به شبکه Z-wave از راه دور باز و بسته‌اش کرد یا فهمید که چه ساعتی کدام دارنده کد وارد خانه شده یا در را بسته و بیرون رفته.
صفحه لمسی که کدها از طریق آن وارد می‌شوند، به ادعای سازنده، اثر انگشت و نشانه و ردی را از اینکه چه عددهایی وارد شده‌اند، نشان نمی‌دهد و کار کسانی را که بخواهند با روش قدیمی و نخ‌نمای دقت به اینکه کدام کلیدها و اعداد روی صفحه کلید بر اثر استفاده زیاد رنگ‌پریده‌تر شدند، رمز را حدس بزنند، سخت کرده‌است.
حالا من یک راهی را به شما پیشنهاد می‌کنم که خودم نمی‌دانستم، اما از این راه هم به قفل و سخت‌افزار ارزان‌تری می‌رسید هم بی‌آنکه نیاز به اشتراک پولی شبکه Z-wave داشته باشید، می‌توانید از همه امکانات نرم‌افزاری قفل‌تان استفاده کنید. اگر یکی از این هاب‌های به اصطلاح هوشمند را بخرید می‌توانید قفل و بقیه وسایلی را که می‌خرید و امکان وصل به اینترنت و کنترل از راه دور دارند، مثل دوربین‌های حفاظتی، دزدگیرها، وسایل کنترل دمای خانه، وسایل آبیاری باغچه، دوربین‌های کنترل کودک و جانوران خانگی و خلاصه همه این قرتی‌بازی‌ها را بدون نیاز به سیم و سیم‌کشی به این هاب وصل کنید و از راه دور بر خانه و کاشانه‌تان فرمانروایی کنید. اینجا می‌شود این هاب و قفل را با هم ۲۱۵ دلار خرید.
به هر حال این قفل‌ها بودنشان امنیت است اما نبودن‌شان، همچین فاجعه‌ای هم نیست.
خب دومین سبک‌سنگین گوشه چطور بود؟ به‌جای مشخصات فنی، بیشتر از تجربه خودم گفتم چون به نظرم مشخصات فنی با یک جست‌وجوی ساده پیدا می‌شود اما مثلا دانستن عیبی شبیه روشن‌نشدن صفحه کلید در شب با لمس هر قسمتی از آن، شاید کاربردی‌تر باشد و به دیگران کمک کند تا کم‌وکاست وسایل را پیش از خرید بدانند.
نظر شما