شخصیت نوازنده و خواننده سیاه‌چشم، دلشکسته، خسته و غمگین فیلم «درون لووین دیویس»، با الهام از خواننده‌ای خلق شده که شاید چندان مشهور نباشد اما کار و شخصیتش -این‌جور که دوستانش می‌گویند- خوب توصیف شده.
برادران کوئن کارگردان‌های فیلم، گفتهاند شخصیت لووین دیویس در این فیلم که گیتارش را همه‌جا به دوش می‌کشد، ترانه‌های محلی و غمگین میخواند و در نیویورک بی‌سروته سقفی ندارد و هر شب آویزان هر غریبه و آشنایی می‌شود تا یک کاناپه برای خوابیدن پیدا کند، الهام گرفته از دیوید وان رانک (به هلندی؛ فان رانک) است. هر چند که اسم فیلم هم برگرفته از یک آلبوم موسیقی دیوید است، اما کوئن‌ها تاکید کردهاند، فقط بخش‌هایی از زندگی و نوازندگی کولی‌وار او را گرفته‌اند و شخصیت‌پردازی داستانی کردهاند و این فیلم داستان نعل‌به نعل زندگی او نیست.
دیوید وان رانک، خواننده مشهور موسیقی فولکور یا بومی آمریکا در دهه ۶۰ میلادی بود. بزرگ‌شدن در خانواده‌ای ایرلندی شاید الهام بخش او بود تا از تصنیف‌ها و افسانه‌های انگلیسی و ایرلندی استفاده کند که معمولا با یک ساز خوانده می‌شوند و برایشان آهنگ بسازد.
او بچه نیویورک بود؛ بزرگ‌شده بروکلین. معروف به شهردار یکی از خیابان‌های مشهور نیویورک. مثل خواننده‌های محلی سازش را در آن محله‌ها درمی‌آورد و در کافه و چایخانه و میخانه‌ها در سبک‌های متنوع می‌نواخت و میخواند؛ از بلوز تا گاسپل (بر اساس باورهای مذهبی).. از راک تا جز و رَگتایم…
دیوید که سرطان روده داشت، سال ۲۰۰۲ میلادی در نیویورک درگذشت.
اینجا در کنار یکی دو آهنگ از خودش، می‌توانید چند بازخوانی از کارهای دیوید وان رانک را هم بشنوید:
می‌گویند او بلندبالا بوده و هیکل درشت‌اش اولین دلیل جلب توجه مردم؛ بسیار شخصیت دوست‌داشتنی داشته و آدم‌های زیادی جذب شخصیت‌اش می‌شدند. دیوید در حلقه موسیقی‌بازهای محله «گرینیچ ویلیج» نیویورک آنقدر دوست‌داشتنی و باحال بوده که همه دوستان و بزرگان موسیقی روی کمک و ایده گرفتن و دوستی با او حساب می‌کردند.
او سال‌ها از سفر با هواپیما فرار کرد، هیچ‌وقت رانندگی نکرد. یک موزه متحرک بود در زمینه موسیقی بلوز. زندگی‌اش کتاب و نت و تصنیف بود و دوست و همکار و تا حدی معلم باب دیلن در روزهایی که به محله معروف «گرینیچ ویلیج» نیویورک رفته بود و با یک خسته موسیقی و ترانه آشنا شده بود.
چند اجرا را از اسکار آیزاک بازیگر فیلم درون لووین دیویس، و دیو ون رانک اینجا در یوتیوب می‌توانید ببینید و بشنوید:
هیچ‌کدام از اینها در شخصیت فیلم برادران کوئن نیست. برای همین هم آنها گفتهاند خواننده تنهای فیلم‌شان که هیچ‌کس دوستش ندارد و چترباز و نچسب و ناامید به نظر می‌رسد، ربطی به زندگی و کار و نوازندگی دیوید اصلی ندارد. اما خواننده فیلم آنها با آن همه شکست و تنهایی‌اش باز هم چیزی دارد که آدم را هل می‌دهد، نسخه اصل را پیدا کند.
تیتر: یکی از ترانه‌های مشهور دیوید وان رانک
این رو که خوندم، دلم خواست یه بار دیگه فیلم رو ببینم.