عشق‌های ما بی‌پایان
و شب‌هامان اندک‌اند
چه بی‌رحمانه است صدای فاخته
در صبح‌دم
شما را نمی‌دانم اما من و احتمالاً شماری از اعضای فرقه #گوشه هر از چندگاهی یاد خاطرات عصر پارینه‌سنگی خود می‌افتیم و یادمان می‌آید بچه که بودیم، تلویزیون‌مان (مال بعضی‌ها هنوز سیاه و سفید) سریال‌ها و یا فیلم‌هایی از ژاپن نشان می‌داد. از اوشین و از سرزمین‌های شمالی گرفته تا هفت سامورایی و داستان توکیو. بزرگ‌تر که شدم میازاکی و انیمیشن‌هایش شیفتگی‌ام را کامل‌تر کرد. ژاپن برایم کشور نبود، انگار سیاره دیگری بود.
قبلا یک بار جمعهٔ گوشه را با آهنگ‌هایی که موراکامی در کارهایش به آنها اشاره‌ای کرده بود، گذراندیم. البته این بار همه آهنگ‌های انتخابی به زبان ژاپنی هستند اما موسیقی، احتیاجی به دانستن زبان ندارد، خودش کافی است.
شاعر ناشناس ترجمه عباس مخبر نقاشی کوبایاشی کیوچیکا آتش‌بازی در ایکنوهاتا-۱۸۸۱
امان از دست این کلمات. ذهن رو هزار جا میبره.
اتفاقا پلی لیست ژاپنی قدیمی رو من ذخیره کرده بودم و یه چیزهایی هم بهشون اضافه کرده بودم و همین یه چند وقت پیش (شاید ماه پیش اینا) یکی از همین سایتهایی که دوره اشون میکنم؛ یه پلی لیستی از بهترین موسیقی متن استدیوی جیبلی گذاشته بود که یاد اینجا افتادم. و همون لیست.
در سیاره بودن ژاپن، من رو یاد این “ژپنیز کلچر اینتوزیست” انداخت. یه سری از تم‌های طنز برنامه SNL از شبکه NBC هست که در اون یه رادیو دانش آموزی توسط یه پسر و دختر عاشق انیمه و منگا و اینجوری چیزهای ژاپنی؛ اجرا میشه و این دو دانش آموز عملا چیزی از درسشون در مورد ژاپن بلد نیستن ولی به خاطر لذتی که از این چیزها میبرن همینجوری برای خودشون اجرا میکنن و اینا. ببین. خیلی جالب ساخته شدن.
و البته که این چیزها جایی در رگ و ریشه ما رفته لابد. و البته شاید به ژاپن مربوط نباشه. ولی چیزهای خوب زیادی داره. خودشون یه چیزی دارن به اسم “اوتاکو” که میشه یه چیزی تو مایه های گیک لابد.
این رو هم بگم که یاد EternalEnvy افتادم. EternalEnvy از اون anime otakuهای TryHard واقعیه. بهش میگن EE-Sama
————
این پلی لیست واقعا شاهکاره. هنوز تموم نشده و همین طور از بالا تا پایین خیلی خیلی زیباست. ممنون