چند سالی است که روز اول اردیبهشت‌ماه را روز سعدی نام‌‌گذاری کرده‌اند. شواهد نشان می‌دهد، در روزگار ما حافظ بر سعدی پیشی گرفته و حتی جای او را پر کرده است. گفته می‌شود تا یک قرن پیش، در محافل ادبی و خانوادگی، سخنان سعدی و کلام و حکایات او مطرح بوده است، اما امروز دوستداران و نقل‌کنندگان اشعار حافظ (که صد سال بعد از سعدی آمده و به گواه پژوهشگران ادبیات، بلاغت را از سعدی آموخته) فراوان‌ترند؛ مثالش هم این است که بیشتر ما در خانه دیوان حافظ داریم، اما خیلی زیاد نیستند کسانی که بوستان و گلستان سعدی را در خانه داشته باشند و مهم‌تر اینکه آن‌ها را بخوانند.
صبح جمعه با گوشه شماره ۲۱۵ را به آوازها و حکایت‌هایی اختصاص می‌دهیم که از سعدی مایه گرفته‌اند با نگاهی به باب هشتم گلستان «در آداب صحبت»:
رازی که نهان خواهی با کس در میان مَنه و گرچه دوست مُخلص باشد که مَر آن دوست را نیز دوستان مُخلص باشند همچنین مسلسل.
خامُشی به که ضمیر دل خویش
با کسی گفتن و گفتن که مَگوی
ملک از خردمندان جمال گیرد و دین از پرهیزگاران کمال یابد. پادشاهان به صحبت خردمندان از آن محتاج‌ترند که خردمندان به قُربت پادشاهان.
خشم بیش از حد گرفتن وحشت آرد و لطف بی‌وقت هیبت ببرد. نه چندان درشتی کن که از تو سیر گردند و نه چندان نرمی که بر تو دلیر شوند.
صبح جمعه با گوشه اولین روز اردیبهشت‌ماه را در ساندکلاود گوشه بشنوید:
نظر شما