صبح جمعه با گوشه؛ من از چه بیم دارم که پنجره را می‌بندم؟

این مدت خیلی خیلی درگیر بودم حتی نتونستم مرتب گوش بدم کارا رو. ولی خب بخش آشپزی رو نسبتا خوب وقت گذاشتم. همینجا تشکر میکنم و واقعا خیلی خوب بوده. معرفی کتاب و اینا هم خوبه ولی اینا رو بعدا میام دنبالش، مواظب سرور و اینا باشید. امروز ولی جدی وقت گذاشتم. فندق شکن رو هوا کردم و نشستم پای ساوندکلاودتون و یه نگاهی هم به توییترتون انداختم. چیزای جالبی رو اونجا گذاشتید در مورد این هفته هم یه دونه اش رو قبلا گوش داده بودم فکر کنم. مارک آنتونی و اینا. بازم خوب بود. شایدم تو همین گوشه بوده. آخری هم که مثل همیشه ته دیگ ماجرا بود و دلچسب. بازم قبلا شنیده بودمشون. یه البومی هست که خیلی خوبه. به خصوص شعر این قطعه ای که گذاشتید رو خیلی پسندیدم. هرچند که نفهمیدم “روح چهل و هفت چی هست؟”. خودش میگه “شام” روح ِ چهل و هفت رو جور میکنه. مهم ریتمش هست لابد و اینکه برگشتیم به ایام فلاحت پیشگی. این زاغه است و این هم ماییم.