صبح جمعه با گوشه من که این چند هفته بهاری نبوده، سرد بوده، سرماخوردگی بوده با مقادیری از انواع و اقسام بلاهای آسمانی و غیر آسمانی. راستش فکر می‌کردم فصلی که نکوست از بهارش پیداست، اما چندان چیزی هم پیدا نیست. تیتر این هفته گوشه از شعر «گروس عبدالمکیان» است و شاید چندان بی‌ربط نباشد. شاید حل همه مشکلات در همان قلب باشد. حالا یکی از خیل هواداران و طرفداران گوشه بگوید، آن را کجا بجویم؟
همه آهنگ‌های این هفته گوشه را اینجا بشنوید:
قلب که خب خیلی مهمتر از باله حتی برا بالداران ها ولی اینجا لابد یه روند ذهنی منظوره. و اتفاقا همین جاست که قضیه سخت میشه وگرنه جای قلب رو مشخص کردن خیلی راحته و تپش اون رو هم میشه حس کرد دیگه لابد. والا من هم فکر نمیکنم که بتونم جواب سوال رو بدم ولی کلا زندگی یه جوری هست که نمیشه سر مسئله های سختش زیادی انرژی صرف کرد. و کلا (آبراهام بهتر میدونه اینا رو) معمولا مسئله های سخت رو با “تبدیل” حل میکنن. یعنی تو اطلاعات مسئله (همین چیزهایی که داری حس میکنی و از محیط دریافت میکنی. همه شون رو) با یه تبدیل میبری تو یه فضای جدید این فضای جدید یه ویژگیهایی باید داشته باشه تا مسئله رو ساده کنه. همین. تو اون دنیای جدید همه اینها خیلی ساده و واضح اند. بعدش تبدیل معکوس میزنی تا به اون موجود عجیب و غریب و پیچیده دنیای واقعی خودمون برسی. فقط قبلش باید یک حالت و وضعیت رو پیدا کنی که توش قلب به صورت بدیهی مشخص باشه. البته خود همین پیچیده اس. بعد تو تبدیلهای مختلف و دنیاهای مختلف ببین کجا دقیقا قلب همون جور که دیدی مشخصه. معکوسش کن و مسئله رو حل کردی. من خودم هنوز نتونستم ولی میدونم که این راهشه. البته راه زیاد داریم ولی معمولا مسئله های سخت رو اینجوری حل میکنن. این روش رو به رباتها یاد میدن و باعث میشن رباتهایی بسازیم که آینده رو پیش بینی کنن (وجود دارن). بهش میگن کرنل متد. البته روش سنتی هم که معمولا همه استفاده میکنن رو بهش میگیم اینفرسمنت لرنینگ که چون انسانها خیلی سریع سرخورده و ناامید میشن معمولا جواب نمیده و فکر نمیکنم توصیه خوبی باشه. روش خیلی ساده اس. فرض میکنی فلان چیز قلبه بعدش یه بازخورد خیلی دردناکی میاد میفهمی اشتباه کردی. بدون اینکه چیزی دستگیرت شده باشه یا سرنخی گرفته باشی باید یه تجربه دیگه رو شروع کنی. اینقدر تکرار میکنی تا یه چیزی میشه دیگه. خوبیش اینه که اگه خوش شانس باشی به یه چیز واقعا خوبی میرسی و بدی روش کرنل متد هم این هست که خروجیش خیلی عجیب و غریب و پیچیده اس در دنیای واقعی. من کرنل متد رو ترجیح میدم. بگذریم.
——————-
این آقای والتر و خانم کارن خیلی خوب خوندن اون “برام ترانه بخون” رو. خیلی خیلی خوبه و شعرش هم که خیلی خیلی ساده و زیباست
چه طوری میتونم موسیقی ها رو گوش بدم؟ این لینک یا هرچیزی که پایین میزنید کار نمیکنه.
چرا اینقد خوبید شما…