صبح جمعه با گوشه این هفته را زامی، دوست نادیده و مهمان ما، نوشته. «زامی» معتقد است، آدم‌ها دو دسته‌اند:
۱. آنهایی که کلمه اسنوب (snob) به گوش‌شان نخورده است.
۲. آنهایی که هر یک به درجاتی به این درد مبتلایند.
کشف اینکه می‌شود آدم‌ها را بر مبنای تمایزهای فرهنگی و منزلتی ارزش‌گذاری و قضاوت کرد، احتمالا هر کسی را نسبت به این تمایزها حساس میکند.
فخرفروشی با سلیقه موسیقی، یکی از رایج‌ترین شکل‌های «اسنوبیسم» است؛ کلاسیک، باروک، انواع و اقسام راک و متال، دعوا سر اینکه ستریانی بهتر گیتار می‌نواخت یا اسلش و دوراهی ناگزیر در احساس تعلق به دیوید گیلمور یا راجر واترز…
اما چنین بازاری محدودیت‌های جدی هم دارد: «اسنوب» مربوطه، ناچار است فیلتر والایاب خود را تنگتر و تنگتر کند و تمایزهایش را پررنگ‌تر. به این ترتیب کار به جایی می‌رسد که جز دایره‌ای محدود کسی ارزش سلیقه بسیار خاص او را نمی‌فهمد. اینجاست که «اسنوب حرفه‌ای» اویی که چند پیراهن بیشتر پاره کرده، تازه وارد فرهنگی نمی‌دانندش و نگران برچسب «مبتذل بودن» نیست، به ریشه و به فرهنگ عامه برمی‌گردد: آقام داریوش، خانوم هایده.
به این ترتیب با کشف دوباره فرهنگ عامه «اسنوب»، گنجینه‌ای از ذخایر و بازاری بزرگ از مخاطب پیدا میکند.
از این مقدمه اسنوبیستی که بگذریم، در اندرون هر انسانی یک دختر پاپ دهه هشتادی هست؛ «دخترها هم فقط می‌خواهند خوش بگذرانند.»
امیدواریم در این جمعه سرد یا گرم، آفتابی یا ابری، شما هم با این آهنگ‌ها خوش بگذرانید. نظر هم یادتان نرود، شاید بتوانیم «زامی» را راضی کنیم باز هم برای‌مان بنویسد.
همه آهنگ‌های این هفته را یک‌جا در ساوند کلاود گوشه بشنوید:
آهنگ‌های این جمعه در یوتیوب:
نظر شما