دوستی همیشه می‌گوید سیب را باید کامل خورد. با سر و ته و پوست و همه گوشت و جانش. برای همین است شاید که بعضی معتقدند پوست سیب را به جای بازیافت یا کمپوست، باید نوشید. باید با چوب دارچین و کمی هل، دم کرد. این هفته ما در گوشه آشپزخانه شماره ۷۵ چای گرم پوست سیب را پیشنهاد می‌کنیم که نوشیدنی نابی است در شب‌های پاییزی. نوشیدنی‌ای که بیشتر جوشانده است اما به «چای» معروف است.
موادی که لازم داریم:
– پوست و مغز سه تا چهار سیبی که قبلا بلعیده‌ایم
– سه و نیم تا چهار پیمانه آب
– چوب دارچین (اگر نداریم پودر دارچین)
– شیره گیاهی یا هر شیرین‌کننده‌ای که دوست داریم
– گل محمدی خشک، هل ساییده و یک عدد میخک (دلبخواه)
– یک تا دو حبه زنجبیل تازه
– آب لیمو ترش تازه
چیزهایی که نوشیدنی پوست سیب را خوشمزه‌تر می‌کنند همراه با چند نیشکر
روش:
شاید یکی از ساده‌ترین نوشیدنی‌هایی باشد که درست می‌کنیم؛ کم کارترین و تنبلانه‌ترین حتی. کافی است پوست سیب‌ها را همراه با بقیه مواد غیر از شیرین‌کننده، در یک قابلمه کوچک آب بجوشانیم تا جانشان دربرود و رنگشان بپرد. آب که باید همه اجزا را دربرگرفته باشد، رنگ تیره‌ای می‌گیرد. شاید این مرحله نزدیک به نیم ساعت تا ۴۰ دقیقه طول بکشد. باید روی شعله پایین و حرارت کم بجوشد و آب بخار شود. به اندازه دو لیوان کوچک از آب می‌ماند که باید آن را صاف کنیم.
مواد را در آبکش کنار می‌گذاریم و چای یا جوشانده آماده‌شده را در لیوان، استکان یا قوری می‌ریزیم و با شیرین‌کننده و لیمو می‌نوشیم.
اگر حدود ۲۰۰ عدد هسته سیب (معادل بیش از یک پیمانه هسته) همزمان جویده و بلعیده شود، ممکن است سیانور هسته خطرناک باشد.
1سوال، از اون شیشه مرباها که تو عکس اولی گذاشتین کجا دارن؟ خیلی وقته دنبالشم
” کم کارترین و تنبلانه‌ترین”. میدونی که اینها نسبی هستن. یعنی تا وقتی شما و اون همه ذوق و سلیقه و تلاش و حوصله تون وجود داره اینها ” کم کارترین و تنبلانه‌ترین” هستن؛ و ما باید با این برچسبا سرو کله بزنیم. چی بگم؟! خدا حفظتون کنه لااقل یه چیزی به خلق یاد میدید حال کنن دور همی. این رو درست کردم و اصلا ” کم کارترین و تنبلانه‌ترین” نبود. حتی براش برنامه ریزی هم کردم. الکی نبود. مطمئنم (از کم بودن اعتماد به نفسم) اونی که شما درست کردی بهتر و خوشمزه تره ولی مال من هم بد نبود و دوستش داشتم.
مواردی قابل ذکر حین تجربه:
– یعنی باید سه لیوان آب بریزم و صبر کنم یک لیوانش بخار شود؟ خب پس، پوست و مغز سیب به همراه هل و زنجبیل و دارچین رو بریزید (زیاد نریزید. خبری نیست.) دو لیوان آب بریزید. حجم محتوا رو در نظر بگیرید. یک لیوان آب دیگر بریزید. اختلاف (تغییر) رو در نظر بگیرید.
– “و یک عدد میخک (دلبخواه)”. یعنی اگه اون ” (دلبخواه) ” نبود خودکشی میکردم. قدیما فوت ِکار رو یاد نمیدادن و الان میگن دلیل اینکه ما در تکنولوژی عقب افتاده ایم به دلیل همین فرهنگ “فوت کار” است. ولی خب شما دیگه اون ته ِته ِته ِفوت ِکار رو هم داری یاد میدی دیگه. حالا چرا من ناراحتم؛ نمیدونم!
– بعدش اینا باید تو قوری انجام بشه دیگه؟! پس یعنی باید یه ذره ای محتوای پوست کوچیک بشه؟ یعنی خوردش کنم یه ذره؟ یعنی عکس یه ذره غلط اندازه؟ یا قوری شما بزرگ بوده؟ نگو تو اون پارچ انجام دادید!
– نمیدونم چرا باید بهش گفت چایی؟ چایی نیست مسلما. ولی نوشیدنی خوبیه هرچی هست.
– همش رو یه دفعه نخورید. به یه احتمال جالبی، اون عسل رو فراموش خواهید کرد. لیمو ترش لازمه چون بیش از اندازه شیرین نباشه.
– حواستون باشه که اولین بار خوب نخواهد بود برای همین اگه مثل من بچه زرنگید همون بار اولی احتمال چندین خطا رو بدید. موارد و لوازم رو برای چند پخت در نظر بگیرید. هربار سعی کنید تمام موارد رو در نظر بگیرید (برای همین وقت خواهد برد و اصلا “کم کارترین و تنبلانه‌ترین” نیست) تا بار بعد بتونید بهترش کنید. در این صورته که “بلد بودن” ِ درست کردن چای پوست سیب معنا خواهد داشت چون شما چند بار درست کردید تا درست از آب درومده. خوندن متن بالا و یکبار انجام دادن “بلد بودن” نیست.
آقا اینقدرا هم نوشتید پیچیده نیست ها! شما هر چقدر دوست دارید آب بریزید ولی تهش باید دو لیوان کوچیک آب بمونه. هر چه بیشتر حوصله کنین و بذارید بجوشه، مثل آب‌گوشت بهتر جا می‌افته. اینقدر تنبلانه است که دیگه از روی وضوح ننوشتیم این همه آب قطعا توی قوری جا نمی‌شه و جوشونده رو باید توی قابلمه جوشاند! بعدش اگه دوست داشتین آب جا افتاده رو بریزید توی قوری تا دلبری بیشتری بکنه. میخک هم دلبخواه چون همیشه یکی یه جایی هست که می‌گه این رو نیافتیم حالا چی جایگزین کنیم. شیرین‌کننده والله نمی‌خواد ولی معمولا ملت دوست دارن مایعات داغ رو با یک چیز شیرین بزنن بر بدن. برای ما هم که میزان شیرینی، رای ملت است و البته دلبخواه و سلیقه‌ای. این مایع خوشرنگ و خوشمزه در واقع جوشانده است اما به چای معروف هست. خارجی‌ها فکر می‌کنند هر چیزی که شکل نوشیدنی گرم و خاص و اگزوتیک گرفت، می‌شه چای. ما هم که فقط وسیله‌ایم! موید باشین با تجربه تنبلانه‌تون…