نُکتِرن‌‌ها (در فارسی به «نوکتورن» متداول است) قطعه‌هایی هستند آرام و گاهی غمگین که بیشتر با پیانو اجرا شده‌اند. نوکترن نام خیلی قدیمی‌ست که به دعاهای شبانه و از سده‌های میانه به سرودها و دعاهای نماز صبح کلیسا گفته می‌شده. گویا اولین باری که نوکتِرن را به قطعه‌های موسیقی گفته‌اند، در قرن هجدهم میلادی بوده که در آن روزها به ویژه در مهمانی‌های شبانه، اجرا می‌شدند.
سوای تعریف و پیشینه این شبانه‌ها، که بعضی با الهام از شب ساخته شده‌اند یا سفارش شده در شب شنیده شوند، چندتایی از معروف‌ترین نکترن‌ها را در این فهرست بشنوید که شب و روز شنیدنی‌اند. آهنگ یکم این فهرست از مشهورترین نوکترن‌هاست که بارها شنیده‌ایم و جان دو خواهر را هم نجات داده؛ سال ۱۹۴۳ آمون لیوپولد گوت، سروان اس‌اس ارتش نازی، در روز جشن تولدش، سراغ دختری در کمپ کراکُف رفت که خوب پیانو می‌زد. ناتالیا کارپ نوکتورن در سی‌شارپ شوپن را برای سروان نواخت و او آنقدر شیفته این آهنگ و اجرا شد که ناتالیا و خواهرش از مرگ در امان ماندند. چهار آهنگ پایانی این فهرست، اجراهای تازه و مدرن‌تری هستند؛ «نوکترن خاموش» کار عیسی حسن، «نوکتورن سیکرت گاردن» و دو اجرا از «هارلم نوکتورن» هستند.
نقاشی بالا، «پیانو در شب» کار جفری اسمارت است.
این آهنگا روزای منو قشنگ تر کردن….صبحا سر کار زیاد بهشون گوش میدم…ممنون