لوزا ماله‌امبو در برزیل به دنیا آمده، در آبیجان در ساحل عاج بزرگ شده و در آمریکا درس خوانده و کارش را به عنوان طراح لباس و مدل شروع کرده. خودش می‌گوید همین پس‌زمینه به تنهایی موتور نیرومندی بوده که او را با نگاه جهانی و دنیای عجیب‌وغریبی آشنا کند و برای طراحی راه‌های ساده و معمولی را انتخاب نکند.
زیبایی معاصر و یگانه میراث آفریقایی در شکل و شمایل امروزی در طرح‌های او چشم‌نواز است. او از لباس‌پوشیدن زنان در قبیله‌هایی در غنا و بقیه کشورهای آفریقایی الهام می‌گیرد. نقش‌ونگار روی پارچه‌های قدیمی را مدرن و تازه‌تر، شبیه‌سازی می‌کند. انیمیشن و طراحی خوانده و کار کرده و می‌گوید در انتخاب پارچه‌ها، نگاه رنگی و جزئی‌نگری دارد.
امضایش کُت‌های سفت و محکم با برش منحنی و لوله‌شده روی کمر با طرح‌های ظریف پارچه‌های محلی است که به گفته لوزا، خودشان ایده می‌دهند که چطور دوخته شوند.
«دستار» برای خانم‌ها یکی دیگر از امضاهای لوزا ماله‌امبو است که می‌گوید هیچ دلیل سیاسی برای طراحی آنها نداشته و دوست‌دارد با این تکه پارچه‌ای که دور سر و گردن می‌پیچد، حس بادیه‌نشینی و زندگی قبیله‌ای را بیشتر به لباس‌هایش بدهد. او می‌گوید لباس‌هایش در ایران و افغانستان هم طرفدار پیدا کرده و درخواست‌هایی برای او فرستاده شده.
زنان در آفریقا با داشتن کار دائم با مزایا و بیمه می‌توانند بچه‌هایشان را آموزش دهند و آنها را به مدرسه بفرستند. برای همین لوزا ماله‌امبو در بهار سال ۲۰۱۲، ده زن را با همین شرایط درساحل عاج به کار گرفت. با کمک این گروه زنان، یک مجموعه لباس آراسته و زیبا و درخشان آماده کرد. نمایش لباس‌ها آنقدر موفق بود که جایزه‌های مختلفی را گرفت و طرح لباس‌هایش روی جلد مجله‌ها ی مد رفت.
بعد از آن او هر سال تلاش می‌کند با همان ده زن در کشور خودشان کار کند. کمپینی راه انداخته که می‌گوید شاید آرام‌آرام بتواند با افزایش تعداد این زن‌ها به آنها اختیار و قدرت بدهد تا در محل زندگی خودشان، در کارگاهی با شرایط مناسب و دستمزد کافی کار کنند. می‌گوید این کمپین درباره مد نیست بلکه در مورد «راه‌حل»هاست. می‌خواهد کاری کند که عبارت «ساخت آفریقا» بار منفی نداشته باشد و به معنای کار اجباری بی‌مُزد نباشد.
نظر شما