۲۴ دقیقه در چهارراه سعدی تهران بایستید. از بالای پشت بام یک ساختمان بلند به خیابان نگاه کنید. در این مدت چه داستان‌هایی درباره عابران، موتورسوارها یا مسافران اتوبوس در ذهن‌تان می‌سازید؟
این مدت زمان را یک عکاس هلندی در همین چهارراه در تهران گذرانده. او این تصویر را کنار عکس‌هایی از خیابان‌هایی در نیویورک، کمبریج، پامپلونا در اسپانیا، سی‌ینا در ایتالیا و … گذاشته.
کاترین کورفمن عکاس هلندی است که در برلین بزرگ شده. نگاه او در عکس‌هایش نوعی «نظاره‌گر» است و انگار نسبت به پرسپکتیو در مورد سوژه‌هایش وسواس دارد. او در سفرهای مختلف‌اش همیشه از بالا عکس می‌گیرد و آدم‌ها را روی زمینه‌های تک‌رنگ طبیعی در حال عبورومرور، وسط یک جشن، مسابقه فوتبال و گاوبازی ثبت می‌کند. انگار حالت و درد و نگرانی این آدم‌ها را می‌فهمد و لحظه را انتخاب می‌کند.
عکس‌های کورفمن در رسانه‌های مختلف، در ویدیو و اینستالیشن‌های فراوانی به کار گرفته شده؛ نمایشگاه‌ها و گالری‌ها به عکس‌های او با این چارچوب مشخص که سبک ثابت او شده، علاقه زیادی دارند. او توانسته تا حد زیادی، رفتارها، عادت‌ها و حتی نحوه راه‌رفتن و برخورد اجتماعی آدم‌ها را از تهران تا نیویورک در عکس‌هایش نشان دهد.
خودش گفته در این عکس‌ها که حالت گرافیکی پیدا می‌کنند، در نگاه اول، این فرهنگ ِ ناهمگون با آدم‌های پراکنده که حالت و رفتارشان چندان مشخص نیست، به چشم نمی‌آید اما از نزدیک که نگاه می‌کنیم، جزئیات فرهنگی بهتر دیده می‌شود؛ زن‌هایی با لباس سیاه و حجاب در تهران، مردمی که در لوآندا در آفریقا روی سر، بار حمل می‌کنند و دانشجویانی با لباس‌های تقریبا شبیه هم اطراف دانشگاه کمبریج، کمک می‌کند تا حدی عادت‌های محلی و بومی هر منطقه را درک کنیم.
تعدادی از عکس‌های مجموعه «شمارش برای هیچ» را ببینید…
نظر شما