سینما گوشه، سینمای کوچک خیالیست که ممکن است بین پیشنهادهایش که شاید موضوع مشترکی داشته باشند، فیلمی برای دیدن پیدا شود. هر پنجشنبهای که آپاراتچی سینما فرصت کند و برنامه نمایش فیلم سینمایش را روی تابلوی سینما بنویسد، اینجا هم بهروز میشود. آپاراتچی، برای بازارگرمی، زیر اسم فیلم هایش چیزهایی مینویسد در مایههای «سراسر پند و اندرز» یا «آخرین سئانس».
کابوی دراگ استور:
دخترک را چال کن و پی وارستگیات برو.
این فیلم بر اساس داستان کتابی ساخته شده که نویسندهاش از داروخانه ها دزدی میکرده و مصرفکننده همیشگی مواد مخدر بوده. جیمز فوگل که تا پایه ششم درس خوانده بوده و همیشه یک پایش در زندان بوده، داستان زندگی خودش را در این کتاب نوشته. گاس ون سنت، این فیلم را زمانی ساخته که نویسنده کتاب هنوز در زندان بوده و کتابش منتشر نشده بود.
امتیاز منتقدهای فیلم سایت گوجههای گندیده، به این فیلم ۱۰۰درصد است. (در زمان نوشته شدن این یادداشت.)
کابوی دراگ استور، کارگردان: گاس ون سنت، ۱۰۲ دقیقه، ۱۹۸۹، آمریکا
خاطرات موتورسیکلت:
به جُذامیها بیدستکش دست بده.
کاری ندارم که این فیلم درباره سفر این آقا و دوستش است، پیش از آنکه مشهور شود.
من دوست دارم این فیلم را این طوری ببینم:
داستان دو جوان بیستوچند ساله که از درس و دانشگاه مرخصی میگیرند تا با موتور قراضهای که خیلی قابل اعتماد نیست، به سفر ۱۴هزار کیلومتری در آمریکای جنوبی بروند که چهارونیم ماهی طول میکشد.
آهنگ «در آنسوی رودخانه» که برای فیلم ساخته شده، جایزه اسکار بهترین موسیقی سال ۲۰۰۵ را بُرد:
خاطرات موتورسیکلت، کارگردان: والتر سالس، ۱۲۶ دقیقه، ۲۰۰۴، آمریکا
ناجورها:
آخرین فیلم دو یاغی معروف.
کلارک گیبل چند روز پس از پایان فیلمبرداری فیلم مُرد. مرلین مونرو هم یکسال بعد مُرد و «ناجورها» آخرین فیلم این دو بازیگر است. بگذریم که شب پخش فیلم از تلویزیون هم مونتگومری کلیف، بازیگر دیگر فیلم، میمیرد.
ناجورها، در زمان خودش یک شکست تجاری بود و فروش خوبی نداشت. درباره این فیلم نظرهای مختلفی هست که از ستایش در حد یک شاهکار تا ناپخته و ناپرداخته دانستن شخصیتهای فیلم، متفاوتند.
ناجورها، کارگردان: جان هیوستون، ۱۲۴ دقیقه، ۱۹۶۱، آمریکا
ماهی جنگجو، پیش تر در گوشه معرفی شده، ایزی رایدر را هم گفتند ننویس، همه دیدهاند.
نظر شما