آشنایی من با سارا وینر، اتفاقی بود. چند روز پشت سرهم در یک ساعت مشخص، برنامه آشپزی متفاوت او را دیدم. با زبانی که نمی‌فهمیدم ولی زبان جهانی شکم، زیرنویس و دوبله نمی‌خواهد.
او در برنامه خوش‌ساخت و مفرح «ماجراهای آشپزی سارا وینر» به شهر‌ها و روستا‌هایی در فرانسه می‌رفت؛ سارا در این برنامه با ماشین فولکس‌واگن قراضه قرمز، دوربین عکاسی پولارید آنالوگ و لباس‌های جذاب‌اش، سفر می‌کرد. از جاده‌ها و دره‌های زیادی می‌گذشت و در یک روستا یا شهرستان، یک رستوران پیدا می‌کرد که باید یک وعده غذای محلی را آنجا زیرنظر بقیه درست می‌کرد. باید پروسه شکار خرگوش و گراز (متاسفانه از بد‌ترین بخش این سریال) ماهی‌گیری، دوشیدن شیر گاو تا کشاورزی و میوه‌چینی برای مربا را مشخص و شفاف خودش انجام می‌داد. بعد با گوشت، سبزی، میوه و… هر چه که خودش با کمک و نظارت بقیه اعضای آن رستوران محلی تهیه کرده، یکی از بهترین و سنتی‌ترین غذا‌ها را می‌پخت. در نهایت هیات داوران به او رای می‌دادند و گاهی شهردار یا یک متخصص آشپزی به او مدال و درجه آشپزی هم می‌داد. چون موفق شده بود بدون تجربه قبلی با روش سنتی و قدیمی و ادویه‌های محلی چیزی را بپزد که گاهی آدم‌های همان منطقه از پختن‌اش عاجزند.
اجرای خودمانی و عکس‌های آماتوری او از هر بخش کارش با دوربین پولارید و رابطه‌برقرار کردن‌اش با آدم‌های مختلف در مناطق دیگر در این برنامه جذاب است.
بعد متوجه شدم او سرآشپز بسیار معروفی است که در یک سری برنامه مربوط به آرته و ارف به ایتالیا، بریتانیا و سوییس هم سفر کرده. این مجموعه برنامه چندان جدید نیست ولی باعث شد هر روز مشتری دیدن کار سارا وینر شوم که دراین سفر‌ها با ماشینی که گاهی او را در جاده جا می‌گذارد و خراب می‌شود، همچنان پخت‌وپز را در کشورهای متفاوت تجربه می‌کند.
سارا وینر در اصل اتریشی است. وقتی دیوار برلین فرو ریخت او یک مادر تنها با پسرش بود و خودش می‌گوید وقتی در ۲۴ سالگی مقیم برلین شد، باید کاری می‌کرد اما چیزی غیر از آشپزی بلد نبود. مدتی برای رستوران‌ها و کافه‌ها کیک و شیرینی مخصوص پخت و پیشخدمتی کرد. از آنجایی که پدرش نویسنده و مادرش هنرمند بودند و با آدم‌های سر‌شناسی رفت‌وآمد داشتند، او توانست آشپزی برای کارکنان پشت‌صحنه فیلم‌های سینمایی را با یک ون کوچک شروع کند.
او حالا یکی از معروف‌ترین سرآشپزهای آلمان و یکی از چهره‌های مطرح آشپزی در تلویزیون آلمان است. چندین کتاب آشپزی منتشر کرده و یک نوع چاقوی آشپزخانه هم طراحی کرده که طرفداران‌اش بیشتر، خانم‌های آشپز هستند.
او صاحب رستوران و کافه‌های گران‌قیمتی است و در موقعیت‌های خاص برای ستاره‌هایی مثل کیت موس و جنت جکسون آشپزی می‌کند.
سارا وینر مدتی است که پروژه سلامت غذا در مدرسه را هم شروع کرده و به دولت در زمینه غذای سالم در مدرسه، مشاوره می‌دهد. در سری تازه برنامه‌اش در آرته هم برای بچه‌ها کلاس آموزش آشپزی می‌گذارد. او را به عنوان جیمی اولیور آلمان می‌شناسند.
سارا وینر با این همه مشغله، اما برای من همان زن آشپز خندان و تجربه‌گرایی است که هر روز سر ساعت مشخصی در شبکه آرته می‌بینم‌اش؛ با کلاه‌های کلاسیک و دفترچه خاطرات، سوار بر فولکس داغان‌اش در جاده‌ها می‌راند و کشاورزان و باغداران به او گل محصولشان را هدیه می‌دهند تا برود و در آشپزخانه لوکس خودش در آلمان با آن‌ها غذا یا دسر متفاوتی تهیه کند.
نظر شما