پینتوراس نگراس یا «نقاشی‌های سیاه»، ۱۴ نقاشی ِ فرانسیسکو گویا نقاش ِ اسپانیایی‌اند که بر دیوار خانه‌اش (ویلای مرد ناشنوا) بیرون مادرید، کشیده بود. مشهورترین این نقاشی‌ها شاید همین نقاشی بالا باشد؛ «ساتورن پسرش را می‌بلعد».
ساتورن (زحل) از خدایان مهم رومی‌ست، خدای دارایی، توانایی، آزادی، کشاورزی… و بعدها زمان.
ساتورن از بیم آن‌که یکی از فرزندانش او را سرنگون کند و بر جایش بنشیند – همان‌گونه که خودش پدرش را کشت – آنها را پس از به دنیا آمدن، با سنگ‌دلی می‌خورد. بگذریم که بر اساس یکی از بی‌شمار روایت‌های این داستان، همسرش، پسر ششم را پنهان می‌کند و سرانجام همین ژوپیتر جای پدر را می‌گیرد.
شاید گویا که روزگار تیره و سختی را می‌گذراند و از بیماری ناشنوا شده بود و از جنگ و دولت اسپانیا هم در آن زمان، ناامید بوده این نقاشی را بیشتر برای نشان دادن روزگارش کشیده. گویا خودش این نام را برای این نقاشی انتخاب نکرده و پس از مرگش که دیگران، نقاشی را از دیوار به بوم منتقل می‌کنند این نام را به آن می‌دهند.
اگر به چشم‌های وحشت‌زده، بازوی راست و پاهای ساتورن دقت کنیم، به نظر می‌رسد ساتورن هم حال و روز خوشی ندارد و انگار بدنش ضعیف و شکننده است و خودش هم دیر یا زود نابود می‌شود.
آهنگ روز
How to Disappear Completely – Radiohead
نظر شما