پیاده‌روی بین شاخه‌های درخت

راه جنگل

وقتی در جنگل قدم می‌زنیم و از پایین، تنه‌های تنومند درختان را می‌بینیم، شاید دلمان بخواهد بتوانیم کمی بالاتر در همان مسیر قدم بزنیم.

این همان ایده‌ای بوده که طراح ژاپنی، تتسو کوندو به آن فکر و عملی‌اش کرده. او با این نگاه که باید پیاده‌روی‌های معمولی  کف جنگل را کنار شاخه‌ها و برگ‌ها برد، این ایده را در پایتخت استونی، شهر تالین پیاده کرد.

این معمار ژاپنی گفته آدم‌هایی که دوست‌دار طبیعت‌اند و پیاده‌روی در جنگل و پارک را دوست دارند،  باید بتوانند به درخت‌ها نزدیک شوند و جنگل را هم از زاویه‌ای  تازه ببینند.

عکس ۳۶۰ درجه مسیر جنگل

این مسیر هوایی در جنگل، با شیب آرامی بالا  رفته و پیچ می‌خورد. انگار درختان را به آغوش می‌کشد و بعضی جاها تا نوک شاخه‌‌های  درختان بالا می‌رود. این مسیر یک‌طرفه است و در همان راه از سوی دیگر جنگل یا پارک پایین می‌رود. مسیرهوایی بین درختان، برای حرکت ویلچر کسانی که ناتوانی حرکتی دارند، هم مناسب است.

این طرح معماری است که برای درختان درست شده. انگار درختان، برای این طراحی ساخته شده‌اند. مسیر با نرده‌های فلزی طراحی شده که هم برای استحکام سازه ساخته شده‌اند و هم برای حفاظت از آدم‌هایی که روی آن قدم می‌زنند. نرده فلزی این سازه، در جاهایی که ارتفاع بالاتر می‌رود، مهار شده تا به بدنه درختان آسیب‌نرساند. بدون هیچ ساخت‌و ساز و بدون خراب‌کردن جنگل، نرده‌های فلزی  با بست‌‌هایی با لاستیک محافظ، به تنه درخت‌ها وصل شده‌اند. عکس ۳۶۰ درجه این مسیر را با حرکت ماوس، اینجا ببینید.

ویدیوی ۲ دقیقه‌ای درباره این طرح:

http://www.youtube.com/watch?v=lIVXtL2SdA8

این یک اینستالیشن و بخشی از یازده کار دیگر در شهر تالین بود که سپتامبر سال ۲۰۱۱ کامل شد و یک ماه بعد جمع شد. مردم  در این  یک ماه دعوت شدند تا تغییر طبیعت را در این فصل، بهتر و نزدیک‌تر ببینند. آنها در این مدت، تغییر رنگ برگ‌ها را اینبار از یک زاویه دیگر دیدند. طول مسیر ۹۵ متر است. درست وسط پارک از موزه هنر پارک «کادریورک» تا نزدیک «باغ ژاپنی» ادامه دارد و تقریبا پارک را نصف می‌کند.

درختان در این فصل در حالت رشد نبودند و برگ‌ریزان داشتند. برای همین این پروژه فقط یک ماه ادامه داشت وگرنه این بندهایی که روی درختان نصب شده‌بوده، می‌توانست به آنها در شرایط رشد، آسیب برساند.

«یک مسیر در جنگل» نام این پروژه بود و نمونه‌ای از یک معماری سبز که نشان می‌دهد ساخت‌و‌ساز فقط با خالی‌کردن تیرآهن و بتون و … انجام نمی‌شود. طرح‌های موقتی مثل این کار، در یک زمان کوتاه بدون کمترین ساخت‌و‌ساز، می‌تواند مردم را درون طبیعت ببرد و همین وسایل، در جاهای دیگر و حتی در مناطق حفاظت‌شده، استفاده شود.

نظر شما