آی‌بورخ یک محله جوان در شرق آمستردام است. با خانه‌‌هایی تنگ و ترش و محله‌هایی باریک. منطقه‌ای که روی دریاچه آی در یک جزیره مصنوعی بنا شده. شاید اگر گذرمان افتاد، از کنار خانه‌های عروسکی و باریک و کوچک این جزیره راحت عبور کنیم و از یک ساختمان با نمای ظاهرا سرد و سنگی کهنه با شکل عجیب و ورآمده هم بگذریم. اما این معروف‌ترین خانه در این منطقه محاصره شده در آب است.
طراحان این ساختمان به شوخی می‌گویند این یک تله است؛ برای خانه‌ای که در دو طبقه طراحی شده. بیرون‌اش از دید خیلی‌ها تعریفی ندارد ولی وقتی وارد خانه می‌شویم یک ساختمان نو و مدرن با پنجرههای بزرگ و اتاق‌هایی نورگیر را می‌بینیم که برای کار و زندگی هم‌زمان طراحی شده.
نیکی زوان و یوریس براوورس هنرمند و طراح هستند.
نیکی در آکادمی رتفیلد هنرهای تصویری و صوتی و تجسمی خوانده اما می‌گوید طراحی و بازسازی درونش می‌جوشد. حتی وقتی در یک بار کار می‌کرده در زمان بیکاری منوها را طراحی و دکور را عوض می‌کرده.
آنها در ساخت و طراحی این ساختمان از وسایل قدیمی استفاده کرده‌اند. یوریس می‌گوید از کودکی در حال بازسازی چیزهایی بوده که به نظرش می‌‌توانستند بهتر باشند و هنوز نمی‌داند چرا باید طراحی را از ساختمان‌سازی جدا دانست.
آنها دیوارها را به جای گچ با گل پوشانده‌اند. هم به خاطر سالم‌بودن گل و نداشتن مواد شیمیایی و هم برای تنظیم هوای خانه؛ مثل کاربرد خانه‌های گلی در کویر. پشت‌بام را باغ کوچکی کرده‌اند و گل و گیاه پرورش می‌دهند. از پنجرههای پهن و بلند پشتی، برای نوررسانی به خانه استفاده می‌کنند.
سیستم گرم کردن آب در این خانه با یک روش سنتی و قدیمی انجام می‌شود. بین دو چاه عمیق صد متری، آب می‌چرخد و آنها با انرژی زمین‌گرمایی آب را گرم کرده و هم برای حمام و هم برای گرمای خانه استفاده می‌کنند.
خودشان می‌گویند با اینکه ذره‌های این خانه را خودشان طراحی و بنا کرده‌اند اما تا روزی که به آن اسباب‌کشی کرده‌اند، هنوز حس مبهمی داشتند. می‌گویند نمی‌دانستیم زندگی در دنیایی که بر اساس ایده‌هایمان از آفریقا گرفته‌ایم، چقدر زیبا، هیجان‌انگیز و به طبیعت نزدیک است.
نیکی می‌گوید: وقتی دنیا با این سرعت وحشتناک اطراف آدم‌ها در حرکت است، خوشحالم که گوشه‌ای را دارم تا کمی ترمز کنم و به عقب بگردم.
دوست داشتنی هستید به شدت.
فقط لطفن ادامه بدید.