تا حالا هیچ قدرتی نتوانسته سازهای موسیقی را نابود کند؛ در تاریخ، نهادهای قدرتمندی موسیقی را رقیب خودشان دیده‌اند، سازها را شکسته‌اند یا آنها را به گوشه‌ای رانده‌اند، اما هزاران سال است که سازها زنده‌اند و این شعار نیست که «سازها گاهی بر تفنگ‌ها هم پیروز شدند».
این هفته در صبح جمعه با گوشه بیست‌وچهارم، صفحه «سازهای موسیقی ایرانی» را آماده کردیم که مدتی سرگرم کارهای فنی‌اش بودیم. همه کارهای این صفحه از فنی و گرافیکی تا پُر کردن مطالبش را یک نفر انجام داده و معلوم است که کار یک تنه، خالی از اشکال هم نخواهد بود. این صفحه که از صفحه‌های «چهارگوشه» است، به مرور کامل‌تر می‌شود و سازهای بیشتر و فیلم، صدا و متن دقیق‌تری به آن اضافه می‌شود، اگر مایلید به بهتر شدن این صفحه کمک کنید یا اشکالی در آن می‌بینید و پیشنهادی برای بهترشدنش دارید، با ما تماس بگیرید.
در آهنگ‌های جمعه ۲۴ام، نوازنده‌ها و سازها حرف اول را می زنند.
امین ذوفنون (ذوالفنون) هشت سال از مدیران ارشد گوگل بود، از مارس ۲۰۱۱ تا الان از مدیران ارشد فیسبوک است؛ در خرید یک میلیارد دلاری اینستاگرام، نفر دوم فیسبوک بود که اسمش در خبرها آمد. فکر کنم به اندازه کافی جو دادم؛ سه‌تار نوازی امین ذوفنون را ببینید و بشنوید با آواز برادرش امیر:
از آلبوم شهر خاموش که کیهان کلهر به یاد مردم روستای حلبچه ساخته، قطعه‌ای را با کمانچه نوازی او و ویلنسل یو-یو ما و گروه راه ابریشم بشنوید و ببینید:
قطعه پرواز ققنوس را هم از ساخته‌های سیامک آقایی -که خودش از بهترین سنتورنوازان است- ببینیم و بشنویم با همراهی یو – یو ما، کیهان کلهر و گروه راه ابریشم:
سازهای تازه‌ای هم این سال‌ها بنا به نیاز آهنگ‌سازها و نوازنده‌ها ساخته شدند، مثل «شورانگیز»؛ قطعه ترکمن، اجرای حسین علیزاده با شورانگیز، تمبک محسن کثیرالسفر و صدای راحله برزگری، شعر شفیعی کدکنی :
سوگواران تو امروز خموشند همه که دهانهای وقاحت به خروشند همه
گر خموشانه به سوگ تو نشستند رواست زان که وحشت زده ی حشر وحوشند همه
آه ازین قوم ریایی که درین شهر دو روی روزها شحنه و شب باده فروشند همه
باغ را این تب روحی به کجا برد که باز قمریان از همه سو خانه به دوشند همه
ای هران قطره ز آفاق هران ابر ببار بیشه و باغ به آواز تو گوشند همه
گر چه شد میکده ها بسته و یاران امروز مهر بر لب زده وز نعره خموشند همه
به وفای تو که رندان بلاکش فردا جز به یاد تو و نام تو ننوشند همه
سازهای محلی ایران را تا آنجا که بتوانیم عکسی روی پس‌زمینه سفید و ویدیو و صدایی از نوازندگی با آنها پیدا کنیم، به مرور در این صفحه می‌گذاریم، به نمایندگی از همه این سازها و نغمه‌ها، با دیوان‌نوازی و آواز سعداله نصیری و حرف‌های هانیبال الخاص کرکره جمعه بیست‌وچهارم را بدهیم پایین؛ هانیبال دو سال پیش از مرگش، در نمایشگاه نقاشی‌هایش در کرمانشاه، روی پله‌های نمایشگاه، کنار سعداله نصیری، با مباهات از ساز دیوان و موسیقی الهام‌بخش کُردی می‌گوید:
عکس یک، گروه موسیقی نوای دل.
نظر شما