با اینکه چیزی از مقالههای اقتصادی سر در نمیآورم ولی مشتری فایننشال تایمز هستم؛ در واقع مشتری تصویرسازیهای مقالههایش هستم، به خصوص آنها که جاناتان مکهیو کار کرده.
جاناتان مکهیو تصویرگر اهل ایرلند شمالیست که درباره کار و بارش گفته:
«پس از دانشگاه، سالها به بریتانیا، آلمان، ژاپن و ایرلند سفر کردم و روی ساختمانها نقاشیهای بزرگ میکشیدم تا بالاخره فهمیدم داشتن یک استودیوی گرم بهتر از پوشاندن سر تا نُک پا در هوای زیر صفر است و به ایرلند شمالی برگشتم.»
کارهاش جایزههای زیادی گرفتند؛ از جمله برای یکی از کارهایش در فایننشال تایمز لندن، از مسابقه جایزه روزنامههای اروپایی (سال ۲۰۱۱ وین) جایزه گرفت. از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ هم چند جایزه مثل «بهترین تصویرگری بریتانیا» (لندن ۲۰۱۰) گرفته و نمایشگاههایی هم از کارهایش در لندن، دوبلین (دابلین)، توکیو و بلفاست گذاشته.
در نقاشیهاش، شبیه همین دو نقاشی بالا، که مثل عکسهای پانوراما عریض و پر از جزییات زندگی آدمها هستند، چشمانداز بزرگی از سوژهاش را نقاشی کرده که شاید به تجربهاش از نقاشیهای بزرگی که روی ساختمانها می کشیده، بیربط نباشند.
در تصویرسازیهایش هم از بریدههای روزنامه و تکههای عکس، زیاد استفاده میکند و گاهی هم ردی از قلممو و جوهر در گوشهای از آنها میگذارد.
درباره خودش -با فروتنی- گفته:
«در کنار یک آسیاب بادی قدیمی، بالای تپهای مشرف به ساحل شرقی ایرلند زندگی می کنم و با تکه های کاغذ دور خودم پیله درست میکنم. گاهی هم آنها را خطخطی می کنم.»
چندتایی از نقاشیها و تصویرسازیهای جاناتان مکهیو:
نظر شما