موسیقی بویکا، خواننده اسپانیایی- آفریقایی مخلوطی از موسیقی آفریقا و اسپانیاست. پدر و مادرش پناهندگانی از گینه استوایی‌اند و خودش متولد پالما د مایورکا است.
شاید صدایش را در فیلم «پوستی که در آن زندگی می‌کنم» ساخته پدرو آلمادوار شنیده باشید.
صدایش طنین خاصی دارد. جاز و فلامنکو می‌خواند و لقب ملکه فلامنکو را گرفته. وقتی از او درباره سبک خوانندگی‌اش سئوال می‌شود، می‌گوید نمی‌داند و اهمیتی هم نمی‌دهد.
تنها به زبان اسپانیایی می‌خواند اما صدایش می‌تواند با هر کسی ارتباط برقرار کند.
اولین بار با آهنگ No Habrá Nadie En El Mundo (کسی دیگر در دنیا نخواهد بود) صدای او را شنیدم و شیفته صدایش شدم.
با وجود این که نمی‌دانستم چه می‌خواند اما دوست داشتنش به دانستن زبان نیازی نداشت.
آهنگ Soledad را بشنوید:
بویکا خودش می‌گوید کار کردن با او راحت نیست. به قواعد و مقررات بهایی نمی‌دهد و ساز خودش را می زند. می‌گوید از احساسات مصنوعی و به قول خودش صنعتی‌شده بدش می‌آید. از این که برچسب بخورد هم هیچ نگرانی ندارد.
در مورد غمی که در برخی آهنگ‌هایش هست، گفته می‌داند از کجای دلش آن را خوانده اما نمی‌داند شنونده از کجا و با چه احساسی به این آهنگ‌ها گوش داده.
عکس‌هایی از بویکا:
نظر شما