علاقهاش به طبیعت، او را به فکر استفاده از چوب درختها و چیزهای دورریختنی مثل تکههای میلگرد و لوله کشاند. روزهای اول، با تکههای چوب درخت کاج، کُرههایی درست میکرد که با پایهای فلزی در خاک فرو میرفتند و بیشتر در فضاهای بیرونی آنها را نصب میکرد.
لی جی-هیو، مجسمهساز کُرهای که چندتایی از مجسمههایش را در جنگلی کنار درختهای کاج، کاشته بود کمکم سفارشهایی برای ساخت این مجسمهها برای فضای داخلی ساختمانهایی در کُره جنوبی گرفت و حالا کارهایش خارج از کُره هم خواهان دارد.
لی، برای ساختن این حجمها بیشتر از چوب درخت کاج استفاده میکند اما آنقدر روی چوب کار میکند تا چوبها شکل صیقلی و مُجللی پیدا میکنند.
چندتا از کارهایش را ببینید:
*تیتر، باغ بی برگیروز و شب تنهاست. بخشی از شعر «باغ من»، مهدی اخوان ثالث
نظر شما