مُنیر وکیلی، از اولین خواننده‌های اُپرا در ایران بود. سال ۱۳۰۱ در تبریز به‌دنیا آمد و اسفند ۱۳۶۱ که به دعوت سفیر فرانسه در هلند، به شهر لاهه می‌رفت، در یک تصادف رانندگی درگذشت و در آرام‌گاهی در پاریس به خاک سپرده‌شد و به آرزویش برای خاک‌سپاری در چمن‌های تالار رودکی تهران نرسید. یک‌بار که سال ۱۳۵۶ شایعه‌ای سر زبان‌ها می‌چرخید که در تالار رودکی تهران بمب کار گذاشته شده، منیر وکیلی که آنجا بوده، این آرزو را به مدیر تالار گفته.
«لالایی» اجرای منیر وکیلی:
منیر وکیلی، موسیقی را در تهران پیش لیلی بارا خواننده سابق اپرای وین که گفته می‌شود از مهاجرهای اروپای شرقی به ایران، در زمان جنگ جهانی دوم بوده، شروع می‌کند. بعدا به پاریس می‌رود و بیشتر یاد می‌گیرد و اجراهایش تحسین می‌شود. سال ۱۹۵۷ صفحه «آوازها و رقص‌های ایرانی» را در پاریس ضبط کرد که برای آن، جایزه بهترین صفحه موسیقی مردمی (فولک‌لوریک) را از «آکادمی شارل کروس» گرفت.
«تو بیو» با صدای منیر وکیلی:
منیر وکیلی آرزو داشت اپرای ایرانی را در ایران راه بیندازد. تا وقتی در ایران بود با شور و شوق به شاگردانش آموزش می‌داد و در اجراهایش در تالار رودکی و جاهای دیگر (شوروی، رومانی، بلغلرستان) اپرای ایرانی و موسیقی محلی ایران را معرفی می‌کرد. وکیلی توانایی گسترده‌ای در آواز داشت و از اپراهای کلاسیک مثل فلوت سحرآمیز تا نغمه‌های محلی مثل «عزیز جون» را اجرا می‌کرد. وضع نسخه‌های اصلی اجراهای او در ایران، معلوم نیست، خانواده وکیلی سال ۱۳۸۳ آلبومی را به اسم «منیر وکیلی: بازگشت» به بازار دادند که ۸ ترانه محلی است که او سال ۱۳۳۶ در پاریس ضبط کرده بود. این نسخه قدیمی، بازسازی شده و اینجا یا اینجا می‌توانید آن را بخرید.
«دختر بویراحمدی» با صدای منیر وکیلی، اجرای ۱۳۳۶:
ترانه مازندرانی «عزیز جون» با صدای منیر وکیلی، اجرای ۱۳۳۶:
«لُربَچه» با صدای منیر وکیلی، اجرای ۱۳۳۶:
عکس‌هایی از منیر وکیلی، خواننده اپرا، همه عکس‌ها از سایت رسمی منیر وکیلی:
تیتر، پروین اعتصامی
همسر عبدالمجید مجیدی (زاده ۱۳۰۷؛ درگذشت ۵ اسفند ۱۳۹۲)، وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه ایران در سال‌های (۱۳۵۶ – ۱۳۵۱) بود که پاريس درگذشت.روح هر دو شاد.
صدای جادویی!
.دلم خیلی گرفت، دوس داشتم الان هم داشتیم کسی که اینجوری بخونه. بازم عالی بود
چقد خوشکل بود