فکر می‌کنم یکی از دلایل متفاوت‌بودن کارهای امیلیا دوباک این است که تصویرسازی‌هایش برای کودکان آنقدرها خوشحال و خوش و خرم نیست. رنگ‌های مات و فضای تیره و نگاه نسبتا تلخ او در کتاب‌های کودکان بیشتر از هر چیزی به چشم می‌آید.
امیلیا نویسنده و تصویرساز کتاب کودکان تا به حال چند جایزه گرفته. او درس‌خوانده رشته هنرهای زیبا دانشگاه هنرهای زیبای پزنان در لهستان است. بیشتر تصویرسازی‌هایش از حیوانات و حشرات است؛ با قیافههایی گاهی ترسناک و قصه‌هایی که شاید زیاد برای کودکان گفته نمی‌شود.
این خانم طراح و گرافیست لهستانی، یک مجموعه شخصیت دارد که بر اساس میوه‌‌ها و سبزیجات، تصویرسازی کرده؛ شخصیت‌های بانمک و دوست‌داشتنی با قیافههایی سرد و گاهی نگران که در کتاب مشهورش «آشپزی برای کودکان» جمع شده‌اند. او با این تصویرهای ساده به کودکان روش آماده کردن یک سالاد یا آبمیوه بی‌دردسر را آموزش می‌دهد؛ نه برای عمل‌کردن بلکه بیشتر برای فهمیدن ترکیب مواد غذایی که معمولا با کشتن یک حیوان آماده می‌شود.
در تصویرهایش نه از توت‌فرنگی‌های جذاب و شادمان خبری هست و نه هندوانه و خیار و پیاز، آخر داستان سرنوشت دلگرم‌کننده‌ای دارند.
یک نفر زیر تصویرهای او شعری را نقل کرده و گفته بود؛ کارهایش مثل نوشته‌ای است که صدای تصادف دو ماشین را از آن می‌شنوی؛ مثل خواب‌رفتن پا که نفس‌کشیدن را برای چند لحظه سخت می‌کند.
امیلیا برای چند تقویم مشهور لهستانی، انیمیشن و چند مناسبت فرهنگی و اجتماعی کشورش هم تصویرسازی کرده است. مثل این تصویر که برای روز سلامت در یک تقویم دیواری طراحی شده:
او برای آموزش بچه‌ها در زمینه تفکیک زباله و بازیافت هم تصویرسازی کرده:
نظر شما