بعضی از آدم‌هایی که اهل طبیعت‌گردی، خواب و زندگی در کوه و بیابان هستند، راه‌هایی را برای پُخت‌وپز پیدا می‌کنند که هر غذای ساده‌ای با آن لذیذتر می‌شود. اگر با کسانی که اهل چادرزدن در طبیعت و کوه هستند همسفر شده باشید، شاید به غیر از غذاهای کنسروی و آماده، راه‌های کبابی کردن گوشت و سبزیجات تازه را هم تجربه کرده باشید.
یکی 
از راه‌های پخت‌وپز این آدم‌های خسته جاده و سفر، کبابی کردن یا پختن درون بسته‌بندی آلومینیومی است.
این از معدود کارهایی است که هم غذا در آن حسابی و آبدار می‌پزد و هم محصولی شبیه همان که در خانه می‌خوریم، تحویل می‌گیریم؛ تمیز، سالم و جاافتاده.
این روش را در فر هم می‌توان امتحان کرد. در اردو و جاده یا روی منقل و کباب‌پز هم کاربرد دارد. انواع غذاهای دریایی، سبزیجات، سیب‌زمینی و … با این روش جواب می‌دهد.
در یکشنبه یازدهم، در گوشه آشپزخانه این هفته غذاهای پیشنهادی‌مان را در فویل آلومینیوم در فر یا روی آتش می‌پزیم:
مرغ در پاکت:
• مواد لازم: بخش‌های بدون استخوان و بدون پوست مرغ به تعداد نفرات. سه – چهارعدد سیب‌زمینی درشت، دو عدد فلفل دلمه‌ای، دو عدد پیاز، سه تا چهار حبه سیر و پیازچه، لیموترش، روغن زیتون، ادویه مثل آویشن، دارچین، فلفل قرمز و نمک. سس سویا (دلخواه).
برای هرکدام از این غذاها چند نوع روش پختن در پاکت آلومنیومی وجود دارد. یک راه، پختن بعضی از مواد است و کمک به مغزپخت شدن گوشت در آب و روغن این بخش از قبل آماده‌شده. یک راه هم خام بودن همه مواد است و گذاشتن سبزیجات و گوشت در یک بسته‌بندی که روی آتش یا در فر به هم دل و قلوه بدهند.
برای راه اول، بهتر است پیاز و تعدادی از سیرهای له‌شده را تفت بدهیم. یک مایع از روغن زیتون، سیر له شده و یک پیاز رندیده، سس سویا و ادویه‌ها آماده کنیم و مرغ‌ها را در این سس بخیسانیم. هر چه زمان‌اش بیشتر باشد، تردتر و خوش‌طعم‌تر می‌شود. بعد از چندساعت، بخشی از این سس را روی کاغذ آلومینیومی (روش پیچاندن را کمی پایین‌تر می‌بینیم) بریزیم. در هر بسته یک قطعه مرغ همراه با مقداری سیب‌زمینی مکعبی درشت و تکه‌های فلفل دلمه‌ای کافی است.
روی همه اینها می‌توانیم چند قطره آب لیموترش می‌ریزیم. پیازچه‌های خام ریزشده را هم روی مواد بریزیم. بعد باید فویل را مثل یک پاکت بسته بندی کنیم.
• مهم‌ترین بخش پُخت، بسته‌بندی در این پاکت‌های آلومینیومی است که باید محکم و نچسب باشد و توضیح‌اش ساده است. نباید هیچ راهی برای خروج آب یا روغن غذا وجود داشته باشد. برای هر وعده غذا، دست‌کم بیست سانتیمتر فویل لازم است. با دست‌ودلبازی کاغذ را باز می‌کنیم. برای اطمینان می‌توانیم یک‌بار آن را از وسط تا کنیم. غذا را رویش می‌گذاریم و یک دور می‌چرخانیم. دو طرف کوتاه‌تر را به هم می‌رسانیم. حسابی فشار می‌دهیم تا مهروموم شود. دو طرف دیگر را هم مثل پاکت برمی‌گردانیم و در هم فرو می‌کنیم تا شکل بگیرد. جاهای خالی را مثل این عکس دوباره با دست برمی‌گردانیم و حسابی می‌پیچانیم. اگر لازم شد یک دور دیگر هم می‌توانیم کل پاکت را در یک ورقه دیگر بپیچانیم و اطرافش را محکم‌تر کنیم. باید جا برای بخار غذا هم وجود داشته باشد و در نهایت نباید هوای داخلش را بگیریم.
فویل پاکتی را روی منقل، زیر خاکستر، توی فر یا روی آتشی که درست کرده‌ایم، می‌گذاریم. بعد از حدود ۲۰ تا ۲۵ دقیقه باید جهت آن را عوض کنیم و زیرورویش کنیم. در فر حدود ۱۸۰ درجه برای مدت یک ساعت می‌تواند مناسب باشد.
• روش دیگر این است که مرغ را با همین روش در مواد بخیسانیم. به هر بسته یک گوجه‌فرنگی خردشده آبدار هم اضافه کنیم و همه مواد را با هم یک جا وسط فویل بریزیم و شبیه پاکت آن را ببندیم. برای درست کردن غذای کامل با برنج، بعضی‌ها برنج خیسانده را هم در همین مواد می‌ریزند همراه با کمی آب مرغ و همه را در این پاکت می‌پیچانند. من این یکی را امتحان نکرده‌ام.
سبزیجات در پاکت:
• مواد لازم: کدو سبز، سیب‌زمینی، پیاز، لوبیا سبز، کرفس، گوجه‌فرنگی، هویج و هر چیز دیگری که دوست دارید در این فویل بریزید، نمک، فلفل، روغن زیتون.
همه این مواد را می‌توانیم ورقه‌ای یا مکعبی ببریم. در سسی که با روغن زیتون و ادویه درست می‌کنیم، بریزیم و هم بزنیم و بعد همه را با همان روش قبلی در یک فویل پاکتی جاسازی کنیم و مایع سس‌مانند را هم همراهشان کنیم.
در فر با درجه‌ای نسبتا متوسط در حدود بیست دقیقه آماده است. روی بساط کباب‌پزی با شدت آتش بالا، در زمانی شاید کمتر.
در این وبلاگ که نویسنده‌اش تجربه‌های جالبی در آشپزی دارد، درباره پختن چنین غذاهایی با این فن، جزییات بیشتری وجود دارد.
با سلام. بسیار لذت بردم از این شیوه ی طبخ غذا که شما با جزییات تمام توضیح دادید. خیلی اتفاقی با این سایت آشنا شدم و چون همیشه علاقه مند به آشپزی به روشهای جدید ستم خیلی از این پستتون خوشم اومد. واقعا برای بیرون رفتن بجز انواع کبابها که با وجود خوش مزگی حسابی تکراری هم شده این روش رو بسیار پسندیدم و حالا میدونم که چیزهای دیگه ای رو هم میتونم برای غذای پیک نیک انتخاب کنم.
باتشکر : افسانه
خانم عصاران این چند روزه حسابی شکمو شدن :))