شاید در ترکیه دیده باشید، بعد از غذا معمولا یک نوشیدنی گیاهی گرم در استکان کمر باریک با نعلبکی خال‌خالی می‌نوشند. بعضی وقت‌ها هم وسط روز ممکن است کنار قهوه‌خانه‌ها و کافه‌های محلی ببینید که استکان‌هایی با پس‌مانده برگ‌هایی سبز یا زرد، رها شده. شاید مشتری، سرپایی نوشیده و رفته.
به این برگ‌های سبز و گل‌های زرد و زیبا «آداچای» می‌گویند. سرشاخه‌های گل‌دار «مریم‌گلی» با طعمی قوی و خوش‌بو که برای هضم غذا و نفخ نکردن و پایین آوردن قند خون، داروی سفارش‌شده‌ای است. تُرک‌ها برگ باریک و سبزش را جدا خشک می‌کنند و آداچای را با برگ یا گل یا باهم دم می‌کنند. گل‌های زرد و ریزی که با ساقه خشک شده‌اند و مثل دانه‌های تسبیح دنبال هم ردیف شده‌اند.
در ایران گویا این گیاه بیشتر در منطقه شمال‌غربی کشت می‌شود و بین ترک‌های ایران مثل ترکیه طرفدار دارد. طعم‌اش کمی تند و تیز است و بعد از دم‌کشیدن باید زود نوشیده شود تا به تلخی نزند. نوعی که د رایران است، تلخ‌تر هم هست، برای همین بعضی جاها به آن «گل تلخو» می گویند.
یک استکان آداچای در ترکیه
چهار تا پنج گل یا برگ این گیاه برای یک لیوان نوشیدنی می‌تواند کافی باشد. می‌گویند برای سرگیجه و میگرن و دردهای مفصلی هم کاربرد دارد.
شب‌ها، چند ساعت بعد از غذا، وقتی خسته‌اید و کوفته، شاید برای نوشیدن‌اش زمان خوبی باشد. چند گل زیبای خشک در هم تنیده در لیوان با آب‌جوش در سه دقیقه دم می‌کشد. آب که رنگ طلایی و شفاف گرفت، وقت نوشیدن است.
اگر زیادی تلخ است عسل مرهم خوبی است هم برای شیرین شدن و هم برای درمان سرماخوردگی. ترکیب این دو و یک بُرش لیموی تازه، برای سرماخوردگی و گلو درد هم سفارش شده.
نظر شما