بعضی وقت‌ها چیزهایی را که می‌خواهم درباره‌شان در «گوشه» بنویسم، این‌قدر دوست دارم و دلم می‌خواهد پُروپیمان به بقیه -اگر خودشان ندیده‌اند- نشان دهم که موقع انتخاب عکس، گاهی چندساعت سرگرم کم‌وزیاد کردن عکس‌ها می‌شوم؛ تصویرسازی‌های دِلفین دوران، تصویرگر فرانسوی، از آن چیزهاست.
دِلفین، تصویرگر و نویسنده ۴۲ ساله کتاب‌های کودک، دوران خُردسالی‌اش را در سنگال گذرانده، به مدرسه هنرهای تزیینی استراسبورگ رفته و حالا در مارسی کار و زندگی می‌کند.
یکی از کتاب‌هاش که به چند زبان (روسی، لهستانی، انگلیسی) ترجمه شده و موفق بوده، «خانه من» است که برای کودکان ۵سال به بالا نوشته و نقاشی کرده. البته خیلی از پدر و مادرهایی که کتاب را برای بچه‌هاشان خریده‌اند، خودشان هم عاشق شخصیت‌های عجیب و غریب و فضای طنزآمیز «خانه» شده‌اند.
«خانه من» پر است از شخصیت‌های بامزه و عجیب و غریب به اسم «فلاپ» که ظاهرشان مثل سوسیس است. هر فلاپ، اسم و شخصیت خاصی دارد: فلاپ دُم‌دار، فلاپ لنگ‌دراز، پیرفلاپ، فلاپ دمرو، فلاپ مونث (فلاپت)، فلاپ شلوارپوش، بچه‌فلاپ و… ماجراهایی که در خانه فلاپ‌ها اتفاق می‌افتد، داستان کتاب مصور ۴۵صفحه‌ای «خانه من» است که در صفحه یک‌اش نوشته‌شده «خانه من ظاهر پر زرق و برقی ندارد» و صفحه ۲ هم فقط این جمله را دارد «واقعا چیز خاصی ندارد» اما از صفحه ۳ که داستان خانه شروع می‌شود، معلوم می‌شود که خانه خیلی هم خاص و پر از ماجراهای بامزه است.
دِلفین، کتاب‌های زیادی برای بچه‌ها نوشته و نقاشی کرده و شخصیت‌های بامزه زیادی آفریده، درباره‌اش نوشتند نابغه‌ای‌ست که دست کم گرفته‌شده.
چند تا از تصویرسازی‌های «دلفین دوران» را برای کتاب‌های قصه کودکانه ببینید:
تیتر: از گفت‌وگوی دو «فلاپ» در کتاب «خانه من»
نظر شما