چند دانشجو در یک حرکت خودجوش، از گوشه‌ای‌ها خواسته‌اند، فکری به حال شکم آنهایی بکنند که در خوابگاه فقط تخم‌مرغ دارند و سیب‌زمینی و یک ماهیتابه مشترک و خوراکی‌هایی که از توی یخچال ناغافل غیب می‌شود.
هر چند این روزها، دانشجوها در حال سورچرانی در خانه پدرومادری هستند، ولی بعد از درخواست‌های مختلفی که به دست روابط عمومی و تدارکات گوشه رسیده، ما توجیه شدیم که این یکشنبه برای دل پُردرد دانشجوهایی که از هفته آینده باید از تجربه‌های خوابگاهی نهایت استفاده را بکنند، یک پیشنهاد رو کنیم.
ساندویچ پنیر کبابی یا بریانی با آووکادو و مخلوط کَره، نه به فر نیاز دارد و نه موادش پیچیده و غیرقابل دسترس به نظر می‌آید. اتفاقا فکر می‌کنم خیلی هم دانشجویی باشد. مقوی و پُر و پیمان و غذای کامل به خصوص برای آدمی که پنیر و آووکادو را دوست داشته باشد. در گوشه آشپزخانه بیست‌و سوم، این پیشنهاد دانشجویی و همزمان شاهانه را دریابید و بزنید به بدن و لذت‌اش را ببرید.
مواد لازم برای ساندویچ پنیر کبابی و آووکادو:
سه قاشق غذاخوری کره، دو قاشق غذاخوری پودر پیاز (یا برش‌هایی از پیاز خام)، یک قاشق چای‌خوری پودر سیر، نمک، آویشن خشک، دو تکه نان برای هر ساندویچ، یک قاشق غذاخوری سس پستو (توضیح پایین‌تر)، نصف آووکادوی له‌شده، یک قاشق چای‌خوری روغن زیتون، چهار تا پنج تکه پنیر ایتالیایی پروولون (در فروشگاه‌های زنجیره‌ای در ایران هم دیده شده) یا چدار یا هر پنیر دیگری که قابل ذوب شدن باشد.
روش آماده‌کردن:
۱- توی یک کاسه، کره، پودر یا خود پیاز، پودر سیر، نمک و پودر آویشن رو مخلوط میکنیم.
۲- روی یک طرف هر تکه نان این مخلوط را می‌مالیم. این بخش از نان باید توی تابه سرخ شود. پس بخش کره‌مال را روی تخته آشپزخانه می‌گذاریم.
۳- بخش کره مال‌نشده نان، بخش داخل ساندویچ‌مان است. چند ورقه پنیر و بعد آووکادوی لهیده و پستو را روی این قسمت داخلی نان می‌گذاریم یا می‌مالیم. لایه آخر مواد باید باز هم یک ورقه پنیر باشد.
۴- اینجاست که آن تابه اشتراکی را لازم داریم. همان که خاطرات املت‌ها و نیمروهای دورهمی نیمه‌شب خوابگاه را دارد. البته «دیده شده» که این تابه باید نچسب و حتی چدنی باشد ولی خب دیگر…
تابه روی شعله کم اجاق می‌رود. داغ می‌شود. روغن زیتون را در برمی‌گیرد. اگر از آن مخلوط کره‌مال چیزی مانده می‌توانیم کمی از آن هم توی ماهیتابه بریزیم. بعد از گرم‌شدن روغن، ساندویچ را می‌گذاریم. درش را می‌بندیم و ۳- ۴ دقیقه بعد پشت‌ورویش میکنیم.
۵- آنقدر باید منتظر شویم که پنیر خودش را آسوده و بی‌خیال روی مواد رها کند اما به کف ماهیتابه نرسد. نان هم نباید زیادی سرخ و برشته شود. در حد طلایی شدن کافی است. روی دوم ساندویچ خیلی زودتر سرخ می‌شود و باید بیشتر مواظب باشیم که نسوزد.
دانستنی‌ها:
۱- برای این ساندویچ هر چیزی دوست داشته باشید، جواب می‌دهد. از کالباس و سینه مرغ تا فلفل دلمه‌ای و ورقه بادمجان سرخ‌شده. اما بهتر است گوجه‌فرنگی و قارچ نگذاریم، چون بدجوری آب ول می‌دهند و ساندویچ را از ریخت می‌اندازند.
۲- پستو آن سسی است که سبز و قرمز و بهشتی است. از ریحان تا گوجه‌فرنگی در دو نوع مختلف‌اش یافت می‌شود. مزه طربناک و شادابی دارد. همان سسی که گوشه‌ای‌ها منتظرند فصل ریحان تازه برسد تا دستور آماده‌کردن‌اش را اینجا بیاورند. این سس را در بسته‌های کوچک شیشه‌ای این روزها در دریانی‌‌ها هم می‌توان پیدا کرد.
۳- پنیر این ساندویج بهتر است پروولون باشد اما بسته به فشارخون، کلسترول، مشکلات قلبی و عروقی و وزنی خودمان نوع سالم‌تر و کم‌چرب‌تر را هم می‌شود استفاده کرد. حتی پنیر بُز یا پنیر زنگاری یا هر پنیری که دوست دارید. پنیر می‌تواند لابه‌لای این ساندویچ به شکل رنده‌شده باشد یا ورقه ورقه.
۴- بزرگان گفته‌اند کلید اصلی خوشمزگی این ساندویچ در مخلوط کره با همان موادی است که اول در یک کاسه با هم آشنا می‌شوند. هر چه نرم و نازک‌تر و بیشتر با هم اختلاط کنند و ادویه‌های خوش طعم و بوتری را به آن اضافه کنیم، ساندویچ موفق‌تری خواهیم داشت.
دانشجو میمیرد ذلت نمی پذیرد. هرطور شده آووکادو و اون پنیر کذایی رو گیر میاریم که سنگر رو حفظ کرده باشیم.
دستتون درد نکنه. برای ما که تو خوابگاه به جز آووکادوو و سس پستو و پودر سیر و پیاز و روغن زیتون و آویشن خشک چیز دیگه‌ای نداریم، کاملاً به صرفه‌ست. پنیر ایتالیایی پروولون رو هم که گفتین در بعضی فروشگاه‌های زنجیره‌ای دیده شده، پس خیالی نیست. فقط باید منتظر بمونیم ریحانِ تازه، از زمین در آد؛ کی گفته مواد این دستور پیچیده و غیرقابل دسترسه؟
خانم المیرا. توی این مطلب گفته شده که این دستور اصلی غذاست اما هر چیزی می‌‌تونه توی این ساندویچ باشه. هر پنیری یا هر چیزی که در دسترس باشه. ما معمولا دستور اصلی رو می‌گیم و جایگزین‌هاش رو هم اضافه میکنیم.