سینما گوشه، سینمای کوچک خیالیست که ممکن است بین پیشنهادهایش که شاید موضوع مشترکی داشته باشند، فیلمی برای دیدن پیدا شود. هر پنجشنبهای که آپاراتچی سینما فرصت کند و برنامه نمایش فیلم سینمایش را روی تابلوی سینما بنویسد، اینجا هم بهروز میشود. آپاراتچی، برای بازارگرمی، زیر اسم فیلم هایش چیزهایی مینویسد در مایههای «سراسر پند و اندرز» یا «آخرین سئانس».
این هفته دو فیلم مستند و یک فیلم داستانی ببینیم که حال و هوای موسیقی دارند.
هِیما (در خانه) از فیلمهاییست که آپاراتچی پیشنهاد میکند اگر ممکن است در سینما یا روی صفحه نمایش بزرگ و پَهن و خلاصه با کیفیت خوب تصویر و صدا ببینیدش.
تابستان سال ۲۰۰۶ که گروه موسیقی سیگو رُش (یا آنطور که مشهور است، سیگور روس) برای اجرای چند کنسرت رایگان و از پیش اعلام نشده به ایسلند برگشت، دین دبلوا فیلم مستندی از این اجراها ساخت که یک فیلم مستند متداول از گروه های موسیقی نیست و تصویرهای خوش آب و رنگی از طبیعت ایسلند و رابطه انسان و موسیقی دارد.
کارگردان هیما، یکی از دو کارگردان انیمیشن چطور اژدهایمان را تربیت کنیم هم است.
هیما، ۹۷ دقیقه، ایسلند، ۲۰۰۷
در جستوجوی شوگرمَن فیلم مستندی درباره سیزتو رودریگز خواننده آمریکاییست که در آمریکا خیلی مشهور نبود اما بی آنکه بداند، در آفریقای جنوبی آنقدر شناختهشده بود که شایعههایی هم در موردش سر زبانها افتاده بود.
سیزتو، که چون ششمین بچه خانواده بود اسمش را Sixto گذاشتند، خانواده کارگر و مهاجری داشت که به آمریکا آمده بودند.
زندگی سیزتو روی موسیقیاش اثر گذاشته بود. زندگی که بیشتر در فقر و تنهایی میگذشت.
انزوای او باعث شد خیلیها فکر کنند خودکشی کرده. ایده ساختن این فیلم زمانی به ذهن کارگردانش آمد که تصمیم گرفت تهوتوی این شایعه را درآورد. فیلم مستند در جستجوی شوگرمن که جایزه اسکار بهترین فیلم مستند سال ۲۰۱۲ را بُرد، باعث شد رسانهها سراغی از رودریگز بگیرند و او موفق شد آلبومهای قدیمیاش را بهتر عرضه کند و کنسرتهای جدیدی هم در چند جای دنیا اجرا کرد. در این فیلم نظر موزیسین و منتقدهایی را میبینیم که موسیقی رودریگز را برتر از موسیقی خیلی از ستاره های مشهور موسیقی آمریکا می دانند.
در جستوجوی شوگرمن، ۸۶ دقیقه، سوئد-بریتانیا، ۲۰۱۲
کنترل، شبیه دو فیلم پیش نیست و بازسازی زندگی ایان کرتیس، خواننده و ترانهسرای گروه جوی دیویژن است که از زندگی و مرگش، یک کتاب و یک فیلم دیگر هم درآمده.
منتقدها در مجموع از این فیلم استقبال کردند، در مواردی هم از شخصیتپردازی فیلم ایراد گرفتهاند اما اجراها و موسیقی فیلم را تقریبا همه ستایش کردهاند.
کنترل، ۱۲۲ دقیقه، بریتانیا-آمریکا، ۲۰۰۷
نظر شما